Aqbeż għall-kontentut

Ġerusalemm

Immodifika l-ħoloq
Minn Wikipedija, l-enċiklopedija l-ħielsa
Ġerusalemm

{{dati pajjiż Judah/Judaea, Hasmonean dynasty, Roman Palestine, Biżantini, early Islamic period in Palestine, Kingdom of Jerusalem, Ayyubid dynasty, Kingdom of Jerusalem, Ayyubid dynasty, Mamluk Sultanate, Imperu Ottoman, Occupied Enemy Territory Administration, Mandatory Palestine, Iżrael, Ġordan, Palestina | Bandierapajjiż2 | name = Judah/Judaea, Hasmonean dynasty, Roman Palestine, Biżantini, early Islamic period in Palestine, Kingdom of Jerusalem, Ayyubid dynasty, Kingdom of Jerusalem, Ayyubid dynasty, Mamluk Sultanate, Imperu Ottoman, Occupied Enemy Territory Administration, Mandatory Palestine, Iżrael, Ġordan, Palestina | variant = | size =

}}
Amministrazzjoni
Stat sovranPalestina
Occupied territoryXatt tal-Punent
Governorate of the State of PalestineQuds Governorate (en) Translate
Isem uffiċjali ירושלים
القدس
أورشليم
Ismijiet oriġinali ירושלים
القدس
Kodiċi postali 91000–91999
Ġeografija
Koordinati 31°46′44″N 35°13′32″E / 31.7789°N 35.2256°E / 31.7789; 35.2256Koordinati: 31°46′44″N 35°13′32″E / 31.7789°N 35.2256°E / 31.7789; 35.2256
Lua error in Module:Location_map at line 485: Unable to find the specified location map definition: "Module:Location map/data/Judah/Judaea" does not exist.
Superfiċjenti 125.42 kilometru kwadru
Għoli 754 m
Fruntieri ma' Ramat Rachel (en) Translate, Mevaseret Zion (en) Translate, Beit Zayit (en) Translate, Hizma (en) Translate, Al-Ram (en) Translate, Ramallah, Even Sapir (en) Translate, Beit Yala (en) Translate, Abu Dis (en) Translate, Ora (en) Translateu Betlem
Demografija
Popolazzjoni 936,425 abitanti (2019)
Informazzjoni oħra
Fondazzjoni 4 millennium "BCE"
Kodiċi tat-telefon 2
Żona tal-Ħin UTC+2u UTC+3
bliet ġemellati Belt ta' New York, Ayabe, Praga, Rio de Janeiro, Cusco, Fes, Bratislava, Kievu Tbilisi
jerusalem.muni.il

Ġerusalemm (/dʒəˈruːsələm/; bl-Ebrajk: יְרוּשָׁלַיִם Yerushaláyim; bl-Għarbi: القُدس Al‑Quds) hija belt fil-Punent tal-Asja. Tinsab fuq promontorju fil-muntanji ta' Ġudea bejn il-Mediterran u l-Baħar Mejjet, u hija waħda mill-eqdem bliet fid-dinja. Titqies bħala belt imqaddsa għat-tliet reliġjonijiet Abramiċi ewlenin: il-Ġudaiżmu, il-Kristjaneżmu u l-Iżlam. Kemm Iżrael kif ukoll il-Palestina jsostnu li Ġerusalemm hi l-belt kapitali tagħhom peress li Iżrael għandha l-istituzzjonijiet governattivi primarji hemmhekk u l-Palestina finalment tipprevediha bħala s-sede tal-poter tagħha. Minħabba dan it-tilwim, ma hemm l-ebda rikonoxximent internazzjonali wiesa' li jxaqleb lejn naħa jew oħra.

Matul l-istorja twila tagħha, Ġerusalemm inqerdet mill-inqas darbtejn, ġiet assedjata 23 darba, inħatfet u nħatfet mill-ġdid 44 darba, u ġiet attakkata 52 darba.[1] Il-parti ta' Ġerusalemm imsejħa l-Belt ta' David kellha l-ewwel sinjali ta' insedjament fir-raba' millenju Q.K., fl-għamla ta' kampijiet ta' rgħajja nomadiċi.[2] Matul il-perjodu tal-Kananiti (is-seklu 14 Q.K.), Ġerusalemm ġiet imsejħa Urusalim fuq it-tavli Eġizzjani tal-qedem, li x'aktarx kienet tfisser il-"Belt ta' Shalem" b'dedika għal divinità Kananita. Matul il-perjodu tal-Iżraeliti, fis-seklu 9 Q.K. (Żmien il-Ħadid II) bdiet attività sinifikanti ta' kostruzzjoni f'Ġerusalemm, u sas-seklu 8 Q.K., il-belt kienet żviluppat f'ċentru reliġjuż u amministrattiv tar-Renju ta' Ġuda.[3] Fl-1538, is-swar tal-belt inbnew mill-ġdid għall-aħħar darba madwar il-belt ta' Ġerusalemm taħt Suleiman il-Manjifiku tal-Imperu Ottoman. Illum il-ġurnata dawk is-swar jiddefinixxu ċ-ċentru storiku tal-belt, li tradizzjonalment ġiet maqsuma f'erba' kwartieri – magħrufa mill-bidu tas-seklu 19 bħala l-kwartieri Armeni, Kristjani, Lhud u Musulmani.[4] Iċ-ċentru storiku u s-swar saru Sit ta' Wirt Dinji tal-UNESCO fl-1981[5], u attwalment tinsab fil-lista tas-Siti ta' Wirt Dinji tal-UNESCO fil-periklu. Mill-1860, Ġerusalemm kibret ferm lil hinn mill-konfini taċ-ċentru storiku. Fl-2022, Ġerusalemm kellha popolazzjoni ta' madwar 971,800 resident, li minnhom kważi 60 % kienu Lhud u kważi 40 % kienu Palestinjani.[6] Fl-2020, il-popolazzjoni kienet ta' 951,100 resident, li minnhom 570,100 ruħ kienu Lhud (59.9 %), 353,800 ruħ kienu Musulmani (37.2 %), 16,300 ruħ kienu Kristjani (1.7 %), u 10,800 ruħ ma kinux ikklassifikati (1.1 %).[7]

Skont il-Bibbja bl-Ebrajk, ir-Re David ħakem il-belt mill-Ġebużiti u stabbiliha bħala l-belt kapitali tar-Renju Unit ta' Iżrael, u ibnu, ir-Re Salamun, ikkummissjona l-bini tal-Ewwel Tempju. L-istudjużi moderni jargumentaw li l-Lhud tnisslu minn fergħa tal-popli u tal-kulturi Kananiti permezz tal-iżvilupp ta' reliġjon monolatrija — u iktar 'il quddiem monoteistika — distinta ċċentrata fuq El/Yahweh.[8][9] Dawn l-avvenimenti tal-istabbiliment tal-belt, lejn il-bidu tal-ewwel millenju Q.K., kellhom importanza simbolika ċentrali għall-poplu Lhudi.[10][11][12][13][14] Il-laqam tal-belt imqaddsa (bl-Ebrajk: עיר הקודש, b'ittri Rumani: 'Ir ha-Qodesh) x'aktarx li ngħata lil Ġerusalemm fiż-żminijiet ta' wara l-eżilju.[15][16][17] Il-qdusija ta' Ġerusalemm fil-Kristjaneżmu, ikkonservata fit-traduzzjoni bil-Grieg tal-Bibbja bl-Ebrajk[18], li l-Kristjani adottaw bħala t-"Testment il-Ġdid" tagħhom stess, ġiet imsaħħa permezz tal-ġrajja tat-Testment il-Ġdid[19] li tirrakkonta li Ġesù ssallab u rxoxta hemmhekk. Fl-Iżlam Sunni, Ġerusalemm hija t-tielet l-iktar belt imqaddsa, wara Mekka u Medina.[20][21][22][23] Il-belt kienet l-ewwel qibla, id-direzzjoni standard għat-talb tal-Musulmani (salah)[24], u skont it-tradizzjoni Iżlamika, Muħammed għamel il-Vjaġġ ta' Billejl tiegħu hemmhekk fis-621, u skont il-Koran tela' l-ġenna fejn tkellem ma' Alla.[25][26] Minħabba f'hekk, minkejja li għandha erja ta' 0.9 km2 (3⁄8 ta' mil kwadru) biss[27], fiċ-ċentru storiku tal-belt hemm bosta siti ta' importanza reliġjuża fundamentali, fosthom l-Għolja tat-Tempju, il-Ħajt tal-Punent, il-Koppla tal-Blat, il-Moskea ta' al-Aqsa, u l-Knisja tas-Sepolkru Mqaddes.

Illum il-ġurnata, l-istatus ta' Ġerusalemm għadu wieħed mill-kwistjonijiet ewlenin fil-kunflitt bejn Iżrael u l-Palestina. Matul il-Gwerra bejn l-Għarab u Iżrael fl-1948, il-Punent ta' Ġerusalemm kien fost iż-żoni li nħatfu u iktar 'il quddiem ġew annessi ma' Iżrael, filwaqt li l-Lvant ta' Ġerusalemm, inkluż iċ-ċentru storiku tal-belt, inħatfet u iktar 'il quddiem ġiet annessa mal-Ġordan. Iżrael ħatfet il-Lvant ta' Ġerusalemm mill-Ġordan matul il-Gwerra ta' Sitt Ijiem tal-1967 u sussegwentement irnexxielha tannettiha f'Ġerusalemm, flimkien mat-territorju addizzjonali tal-madwar. Waħda mil-Liġijiet Bażiċi ta' Iżrael, il-Liġi ta' Ġerusalemm tal-1980, tirreferi għal Ġerusalemm bħala l-belt kapitali mhux maqsuma tal-pajjiż. Il-fergħat kollha tal-gvern ta' Iżrael jinsabu f'Ġerusalemm, inkluż il-Knesset (il-Parlament ta' Iżrael), ir-residenzi tal-Prim Ministru (Beit Aghion) u l-President (Beit HaNassi), u l-Qorti Suprema. Il-komunità internazzjonali tirrifjuta l-annessjoni u tqisha bħala illegali, filwaqt li tittratta l-Lvant ta' Ġerusalemm bħala territorju Palestinjan okkupat minn Iżrael.[28][29][30][31]

Ġeografija

[immodifika | immodifika s-sors]

Topografija

Ġerusalemm, li tkopri 126 km2, tinsab bejn il-Baħar Mediterran (52 km) u l-Baħar il-Mejjet (22 km), fit-tarf ta 'plateau tal-franka tal-Muntanji tal-Lhudija (inkluż il-Muntanja Sijon) f'altitudni medja ta' 745 m , b'varjazzjonijiet qawwija bejn muntanji u widien (minn madwar 700 sa 800 m). Il-muntanja Scopus togħla 826 m lejn il-grigal u l-wied ta’ Kidron jinżel taħt is-600 m.

Muntanji

L-ogħla punt huwa l-Muntanja Herzl fil-punent, b'834 m. Is-sebaʼ għoljiet taʼ Ġerusalemm huma reġjun bl-għoljiet tal-Muntanji tal-Lhudija, li l-estensjonijiet twal tagħhom ikomplu lejn il-pjanura tal-kosta lejn il-punent u l-Wied tal-Ġordan lejn il-lvant. Fiċ-ċentru tagħhom, Ġerusalemm hija mibnija f’altitudni ta’ xi 700 metru fuq din is-sensiela ta’ għoljiet: Ophel mal-muntanji Moriah, Herzl (הר הרצל) lejn il-punent, Żebbuġ (har HaZeitim) li jestendi fuq aktar minn tliet kilometri mal-Muntanji Sijon, Scopus (הַר הַצּוֹפִים, har HaTsofim) lejn il-grigal... Dawn l-għoljiet servew bħala difiża naturali tiegħu fil-passat u kellhom rwol fl-iżvilupp tiegħu matul is-sekli. Bħalissa jirrappreżentaw tip ta’ fruntieri inviżibbli bejn id-diversi distretti ta’ Ġerusalemm.

Widien

Il-belt hija mdawra min-naħat kollha b'diversi widien, fosthom dawk fit-tramuntana, qrib il-plateau, huma inqas evidenti minn dawk li jinsabu f'direzzjonijiet oħra. Iż-żewġ ewlenin jinsabu fil-majjistral tal-belt attwali. Lejn il-Lvant tat-Tempju tal-qedem, il-wied ta’ Ġeħosafat jinżel parti mill-belt biex isir il-wied ta’ Kidron (nahal Kidron, נחל קדרון); tifred il-Belt il-Qadima mill-Muntanja taż-Żebbuġ. Il-wied ta’ Beth Zeita jibda mit-tramuntana tal-belt il-qadima attwali u jsegwi kważi b’mod parallel il-wied ta’ Kidron li jingħaqad mal-qiegħ tat-tarf tal-grigal tal-isplanade tat-Tempju; hemm pixxini (minn Bethesda, Iżrael) mitmugħa mix-xita li tinġarr mill-wied. Lejn il-punent hemm il-wied dejjaq ta’ Gehenna (Gei Hinnom, גיא הנום) li jibda ħdejn il-Bieb ta’ Jaffa fejn hawn, kultant jieħu l-isem “Wied tal-Mamilla”, ikompli lejn in-nofsinhar imbagħad jinfirex lejn il-lvant biex jingħaqad mat-trasversali. wied (li jibda lejn il-Bieb ta’ Jaffa u jmur mil-lvant sal-punent) u dak ta’ Kidron. Bejn Kidron u Ħinnom, u lejn il-punent tal-Muntanja Morija, il-wied irqiq trasversali ta’ Tyropeon li ġie mimli parzjalment (u parzjalment minn Triq ir-Re David preżenti), jibda fit-tramuntana tal-Bieb ta’ Damasku, jidħol fil-Belt il-Qadima u jkompli r-rotta tiegħu biex jiltaqa’. il-wied tal-ġenb sal-Porte des Maghrébins (magħruf ukoll bħala “des Garbage”). Dawn it-tliet widien kbar jingħaqdu fin-Nofsinhar tal-Ofel, notevolment fil-għadira attwali ta’ Silogħa, biex jingħaqdu f’Kidron li jwessa’ u jkompli l-mixja tiegħu aktar lejn ix-Xlokk, lejn id-deżert tal-Lhudija u l-Baħar Mejjet.

Veduta ta’ Ġerusalemm mill-Muntanja taż-Żebbuġ
Veduta ta’ Ġerusalemm mill-Muntanja taż-Żebbuġ.

Klima

Ġerusalemm għandha klima Mediterranja u sa ċertu punt muntanjuża. Huwa mmarkat minn sħana qawwija u aridità qawwija fis-sajf. Ftit xhur biss fix-xitwa huma mxarrba, partikolarment Frar, meta taqa’ aktar minn nofs il-preċipitazzjoni annwali totali. Il-borra sseħħ sena fi tlieta, partikolarment fi Frar; xi maltempati kkaġunaw ħafna ħsara, notevolment f'Jannar 1992, b'50 ċm borra, u fl-1920, b'97 ċm.

Il-Belt “Tliet darbiet Qaddisa”

[immodifika | immodifika s-sors]

Il-belt ta’ Ġerusalemm hija meqjusa bħala “tliet darbiet qaddisa” għax fiha l-aktar siti qaddisa tar-reliġjonijiet Lhudija u Kristjana u t-tielet l-iktar sit qaddis fl-Islam. B’kollox, hemm 56 post qaddis (u madwar mitt ieħor ta’ inqas importanza) li jinsabu prinċipalment f’Ġerusalemm tal-Lvant. Fost l-aktar postijiet qaddisa notevoli :

  • il-Kotel (כותל) (għal-Lhud), il-Ħajt tal-Punent, jew il-Ħajt tal-Lajji (għall-insara), fdal tat-Tempju ta’ Erodi;
  • il-Knisja tas-Santu Sepulkru fejn jinsab il-qabar ta’ Kristu, skont it-tradizzjoni Nisranija;
  • il-Muntanja tat-Tempju għax kienet is-sit tat-Tempju ta’ Ġerusalemm, imsejħa wkoll l-Esplanade tal-Moskej (Haram al-Sharif) fejn tinsab il-Moskea al-Aqsa.

Lhud

Triq Kotel fil-Kwartier Lhudi tal-Belt il-Qadima ta’ Ġerusalemm.
Triq Kotel fil-Kwartier Lhudi tal-Belt il-Qadima ta’ Ġerusalemm.
Il-Kotel, magħruf bħala l-Ħajt tal-Lajjar, vestiġju tat-Tempju kbir ta’ Ġerusalemm.
Il-Kotel, magħruf bħala l-Ħajt tal-Lajjar, vestiġju tat-Tempju kbir ta’ Ġerusalemm.


Għal aktar minn 3,000 sena għax Ġerusalemm hija meqjusa kemm bħala post importanti fil-mixi bibliċi tal-patrijarki Ebrajk, il-kapitali tar-Re David u aktar tard tas-saltna Lhudija Asmonean. Ġerusalemm tissemma 660 darba fil-Bibbja Ebrajka u s-sinonimu tagħha Sijon jidher 158 darba. Wara ż-żewġ qerda tat-Tempju ta’ Ġerusalemm (587 QK; 70 AD) u t-tixrid tal-poplu Lhudi li segwew, il-Ġudaiżmu dejjem qajjem ritorn lejn Ġerusalemm, il-kapitali antika tas-saltna ta’ Iżrael ta’ David. L-ewwel eżilju Babiloniż kien diġà wassal għall-ewwel ritorn tal-Lhud lejn l-Art Imwiegħda biex jerġgħu jibnu t-Tempju. L-identità Lhudija baqgħet marbuta kontinwament u intimament ma’ Ġerusalemm, “bint Sijon”, permezz tal-wirt bibliku u storiku li kompla jiġi trażmess u mgħallem minn ġenerazzjoni għal oħra mit-tieni eżilju magħruf bħala “minn Ruma” tal-Poplu Lhudi.

Hija l-belt fejn kienet issir il-qima reliġjuża fiż-żmien taż-żewġ Tempji u fejn jibqa’ l-Kotel magħruf bħala l-Ħajt tal-Ħajt, vestiġju tat-Tempju ta’ Erodi u post ta’ talb mimli mal-Muntanja tat-Tempju jew Esplanade tal-Moskej. Huwa f’Ġerusalemm li, skont it-testi qaddisa tagħhom, il-Lhud jistennew il-wasla tal-Messija. Huwa wkoll post ta’ pellegrinaġġ reliġjuż waqt it-tliet festi tal-pellegrinaġġ (Għid, Pentekoste, Tabernakli). Għalhekk, kull sena waqt il-festa taʼ Pesach (il-Qbiż tal-Lhud), il-kliem “Is-sena d-dieħla f’Ġerusalemm” jagħlqu kull ċerimonja. Wara kull ikla, it-talba ta’ Birkat hamazon (barka għall-ikel) tikkwota lil Ġerusalemm. U mad-dinja kollha, it-talb tradizzjonali ta’ kuljum tal-Lhudi devju għadu indirizzat lejn Ġerusalemm u jbierek il-bini ta’ dik il-belt, filwaqt li ssejjaħ għar-ritorn tal-eżiljati.

Insara

Id-dħul f’Ġerusalemm (ta’ Ġesù Kristu). Ikona Ukraina, madwar 1570.
Id-dħul f’Ġerusalemm (ta’ Ġesù Kristu). Ikona Ukraina, madwar 1570.


Sa mill-1 seklu u l-istejjer tal-ħajja ta’ Ġesù ta’ Nazaret, kif deskritti fl-Evanġelji, mit-tlugħ tiegħu fit-Tempju ta’ Ġerusalemm sat-tislib u l-qawmien tiegħu, skont id-dogma Nisranija, Ġerusalemm kienet ix-xena tal-Passjoni ta’ Kristu. . Konsekuttivament, insibu ċ-Ċenaklu, il-Via Dolorosa jew il-Ġnien tal-Ġetsemani f’riġlejn il-Muntanja taż-Żebbuġ fejn tidher il-Knisja tat-Tlugħ fis-Sor, postijiet ta’ pellegrinaġġ.

Hemm ukoll meqjuma tifkiriet ta’ Marija ta’ Nazaret, Qaddisin Stiefnu u Ġakbu li ġew martrijati hemmhekk, eċċ. Sant'Elena, omm l-Imperatur Kostantinu, u l-imperaturi Biżantini waqqfu santwarji sumptuous fuq postijiet qaddisa inkluż is-Santu Sepulkru. Din ir-rabta bejn l-insara u Ġerusalemm inżammet ukoll mill-kruċjati suċċessivi fl-Art Imqaddsa fil-Medju Evu. Ġerusalemm imbagħad kienet il-kapitali tar-Renju Latin ta’ Ġerusalemm mill-1099 sal-1187.

Hija waħda mill-patrijarkati storiċi (ma’ Ruma, Antijokja, Lixandra, Kostantinopli). Huwa wkoll f’Ġerusalemm, fil-post fejn tela’ s-sema, li l-insara jistennew ir-ritorn ta’ Kristu, fil-jum tal-Aħħar Sentenza.

Musulmani

Esplanade tal-Moskej, it-tielet l-iktar sit qaddis fl-Islam, bil-Koppla tal-Blata fiċ-ċentru u l-Moskea al-Aqsa fuq il-lemin
Esplanade tal-Moskej, it-tielet l-iktar sit qaddis fl-Islam, bil-Koppla tal-Blata fiċ-ċentru u l-Moskea al-Aqsa fuq il-lemin
Il-moskea al-Aqsa.
Il-moskea al-Aqsa.


Għall-Musulmani, il-qdusija tal-belt ġejja mir-raġunijiet kollha msemmija hawn fuq u speċjalment mis-seklu 12, mill-fatt li skont it-tradizzjoni, il-profeta tal-Islam Muhammad għamel il-vjaġġ tiegħu bil-lejl (Isra) hemmhekk fis-sena 620 AD. AD Il-Koran ma jsemmix b’mod espliċitu l-isem tal-belt ta’ Ġerusalemm iżda t-tradizzjonijiet jassoċjawha ma’ ċerti siltiet tat-test Koraniku. L-ewwel hija l-istorja tat-telgħa ta’ Muhammad lejn is-sema (al Mi’raj: it-tlugħ), akkumpanjat mill-anġlu Gabriel, fil-post tal-“Moskea l-aktar imbiegħda”. Huwa b’referenza għal din l-istorja li l-moskea ta’ Ġerusalemm fuq l-Isplanade tal-Moskej (al-Ḥaram aš-Šarīf, “Santwarju Nobbli”) kienet tissejjaħ “al-Aqsa”, li tfisser “l-iktar ‘il bogħod”, u identifikat bħala tali fis-7. jew seklu 8. Assenti mill-Koran, l-isem ta’ Ġerusalemm bħala l-post tal-vjaġġ bil-lejl ta’ Muhammad huwa, min-naħa l-oħra, perfettament espliċitu fl-istorja ta’ Ibn Ishaq, miktuba 120 sa 150 sena wara l-Hegira (seklu 8). Għal François Déroche, “analiżi reċenti, madankollu, targumenta li, skont tradizzjonijiet antiki, dan il-vjaġġ bil-lejl kien ikun fid-direzzjoni tas-sema; Kien aktar tard li l-eseġesi klassika kienet tipproponi li tifhem al-masjid al-Aqsâ bħala l-Muntanja tat-Tempju u għamlet lil din tal-aħħar il-punt tat-tluq tat-tlugħ ta’ Mohammed.

Bl-istess mod, skont it-tradizzjonijiet Musulmani, l-ewwel Musulmani talbu fid-direzzjoni ta’ Ġerusalemm – għażla komunement “interpretata bħala tentattiv biex jikkonvertu l-Lhud ta’ Medina u l-inħawi tal-madwar”; id-direzzjoni tal-Ka'ba tal-Mekka ġiet stabbilita minn Muhammad aktar tard, fis-sena 624. Jekk it-test Koraniku jsemmi bidla tal-qibla, ma jsemmix il-belt ta 'Ġerusalemm. Fl-aħħarnett, billi bbażat ruħha fuq it-tradizzjonijiet Lhud u Kristjani, l-Islam jagħraf fl-espressjoni “il-post fil-qrib”, il-post tal-Aħħar Sentenza, f’Ġerusalemm. L-Iżlamologu Pierre Lory jindika li “is-sagruzza taʼ Ġerusalemm kienet diġà preżenti fl-ewwel sekli tal-Eġira, kif jixhdu l-moskej Umayyad. Iżda l-piż tiegħu żdied mis-sekli 11 u 12, u kien aċċentwat aktar fl-era moderna. Għall-Musulmani, Ġerusalemm hija rikonoxxuta bħala post qaddis Iżlamiku: "żokra tad-dinja, post għoli, santwarju privileġġjat". Dawn it-tliet kwalitajiet kienu diġà applikati lilu mit-tradizzjoni Lhudija, u mill-bidu tal-Iżlam, Lhud ikkonvertew għar-reliġjon Musulmana, bħal Ka‘b al-Ạhbār u Wahb b. Munabbih, "introduċi fil-korpus primittiv, elementi midrashic li jattribwilhom lil din il-belt". Fir-rigward tal-kunċett ta’ “tifkira profetika”, hija parti mit-tradizzjoni Iżlamika (Ġerusalemm hija l-belt tal-profeti (nabî) David (داوود, Dāwūd) u Salamun (سُلَيْمان, Sulaymān), kif jiddeskrivihom il-Koran), u fil-fatt li “serva bħala l-punt tat-tluq għall-mi’rāj, it-Tlugħ fis-sema ta’ Muhammad”; għalhekk, kellha rwol fundamentali fil-pieta popolari u mistika.

L-Islam iddikjara lil Ġerusalemm it-tielet belt qaddisa tagħha, iżda l-istatus tagħha għall-Islam "kellu t-tlugħ u l-inżul tagħha." ". Jekk il-hadiths u t-tradizzjonijiet Musulmani jirrikonoxxu post importanti għaliha, ġie kkritikat ħafna mill-ewwel sekli tal-Islam. Id-dimensjoni reliġjuża ta’ Ġerusalemm żviluppat l-aktar mill-1144 u d-dehra tar-reliġjon fid-diskors politiku ta’ Zengi fil-ġlieda tiegħu kontra r-renji Franki; il-kliem masjid Al-Aqsa (“l-aktar Moskea ’l bogħod”), meħud mill-Koran, ma deherx fuq din l-istess moskea qabel is-seklu 11. Din il-bidla fir-relazzjoni ma’ Ġerusalemm hija osservata mill-kritika mqajma mid-dinja Musulmana kontra ż-żarmar tal-fortifikazzjonijiet ta’ Ġerusalemm fl-1219 u ċ-ċessjoni tal-belt lil Frederik II fl-1229, filwaqt li l-konkwista tal-belt mill-kruċjati tal-Ewwel. Kruċjata, fis-seklu 11, ma kinitx ħolqot reazzjonijiet bħal dawn. “Din id-dgħjufija [tal-qdusija taʼ Ġerusalemm] kienet tkun dovuta l-ewwel nett għall-fatt li numru sabiħ taʼ tobba tal-Liġi kienu jopponu l-post taʼ unur li l-mistiċi Musulmani riedu jagħtu lill-belt.”

Trasport

[immodifika | immodifika s-sors]

Trasport bl-Ajru

L-eqreb ajruport huwa Atarot, fit-tramuntana ta’ Ġerusalemm, li kien użat għal titjiriet domestiċi Iżraeljani sa Ottubru 2000, notevolment għal titjiriet lejn Eilat, u issa jinsab taħt il-kontroll tal-IDF. minħabba l-prossimità ġeografika tagħha mat-territorji awtonomi Palestinjani. Minn dakinhar, it-titjiriet ġew trasferiti lejn l-Ajruport Ben Gurion, qrib Tel Aviv, madwar 40 kilometru lejn il-majjistral.

Trasport bit-triq

L-Egged Bus Cooperative, it-tieni l-akbar kumpanija tal-karozzi tal-linja fid-dinja[32], isservi l-biċċa l-kbira tal-komunitajiet madwar Ġerusalemm u topera servizzi ta’ kowċis lejn il-bqija tal-pajjiż mill-istazzjon ċentrali tal-karozzi tal-linja fi Triq Jaffa, ħdejn id-daħla tal-punent ta’ Ġerusalemm. L-istazzjon tal-karozzi tal-linja ta’ Ġerusalemm tal-Lvant jinsab fi Triq Sultan Suleiman, ħdejn il-Bieb ta’ Damasku. Huwa jservi komunitajiet Palestinjani fix-Xatt tal-Punent.

Ibda Highway.
Ibda Highway.
Ġerusalemm Xarabank.
Ġerusalemm Xarabank.


Trasport bil-ferrovija

Ġerusalemm ilha konnessa bil-ferrovija ma’ Tel Aviv mill-1892 (linja l-antika minn Jaffa għal Ġerusalemm). Is-servizz tiegħu ġie interrott fl-1998 minħabba l-istat ħażin tal-infrastruttura li mbagħad ġiet rinnovata. Reġgħet infetħet kompletament f’April 2005, bl-inawgurazzjoni tal-istazzjon il-ġdid ta’ Ġerusalemm Malha, li jinsab fin-nofsinhar tal-belt. It-tieni linja deskritta ħażin bħala konnessjoni ta 'veloċità għolja minn Tel Aviv, il-linja tal-ferrovija Tel Aviv-Ġerusalemm, fit-tramuntana ta' din l-ewwel linja, infetħet fl-2018. Hija elettrifikata u tuża diversi mini twal biex tippermetti t-trasport b'veloċità għolja ferroviji mill-kosta għar-reġjun muntanjuż ta’ Ġerusalemm. Il-ferroviji jispiċċaw fl-istazzjon ta' taħt l-art Binyanei HaUma jismu Yitzhak Navon li jinsab taħt l-istazzjon ċentrali tal-karozzi tal-linja. Il-vjaġġ minn Tel Aviv għal Ġerusalemm jieħu madwar 28 minuta.

Stazzjon ċentrali ta’ Ġerusalemm.
Stazzjon ċentrali ta’ Ġerusalemm.


Tram

L-ewwel linja tat-tramm fetħet fid-19 ta’ Awwissu 2011 fuq 13.8 km u sservi 23 stazzjon bejn Heil Ha-Aus fit-tramuntana u Mount Herzl fil-Lbiċ. Il-linja hija mgħammra b'settijiet tal-ferrovija Citadis, mibnija minn Alstom.

Il-kumpanija Veolia Transport intgħażlet biex topera l-linja bħala parti mill-konsorzju CityPass, iżda ffaċċjata bi kritika rtirat fl-2010. L-operat huwa żgurat mill-grupp tat-trasport Iżraeljan Egged Holding Ltd.

Ġerusalemm Tram.
Ġerusalemm Tram.

Sit ta' Wirt Dinji

[immodifika | immodifika s-sors]

Il-Belt Antika u s-Swar ta' Ġerusalemm ġew iddeżinjati bħala Sit ta' Wirt Dinji tal-UNESCO fl-1981.[5]

Il-valur universali straordinarju tas-sit ġie rrikonoxxut abbażi ta' tliet kriterji tal-għażla tal-UNESCO: il-kriterju (ii) "Wirja ta' skambju importanti ta' valuri umani, tul perjodu ta' żmien jew fi ħdan żona kulturali fid-dinja, dwar l-iżviluppi fl-arkitettura jew it-teknoloġija, l-arti monumentali, l-ippjanar tal-bliet jew id-disinn tal-pajsaġġ"; il-kriterju (iii) "Xhieda unika jew minn tal-inqas eċċezzjonali ta' tradizzjoni kulturali jew ta' ċivilizzazzjoni li għadha ħajja jew li għebet"; u l-kriterju (vi) "Assoċjazzjoni diretta jew tanġibbli ma' avvenimenti jew ma' tradizzjonijiet ħajjin, ma' ideat jew ma' twemmin, jew ma' xogħlijiet artistiċi jew letterarji ta' valur universali straordinarju".[5]

Relazzjonijiet internazzjonali

[immodifika | immodifika s-sors]

Ġerusalemm hija ġemellata ma':

Ġerusalemm hija msieħba ma':

Referenzi

[immodifika | immodifika s-sors]
  1. ^ "March/April 2008-Jerusalem". web.archive.org. 2008-06-03. Arkivjat minn l-oriġinal fl-2008-06-03. Miġbur 2023-03-16.
  2. ^ "One moment, please..." web.archive.org. Arkivjat minn l-oriġinal fl-2022-08-15. Miġbur 2023-03-16.
  3. ^ Moore, Megan Bishop; Kelle, Brad E. (2011). Biblical History and Israel's Past: The Changing Study of the Bible and History. Wm. B. Eerdmans Publishing. ISBN 978-0802862600.
  4. ^ Ben-Arieh, Yehoshua (1984). Jerusalem in the 19th Century, The Old City. Yad Izhak Ben Zvi & St. Martin's Press. p. 14. ISBN 0-312-44187-8.
  5. ^ a b ċ Centre, UNESCO World Heritage. "Old City of Jerusalem and its Walls". UNESCO World Heritage Centre (bl-Ingliż). Miġbur 2023-03-16.
  6. ^ "Selected Data on the Occasion of Jerusalem Day, 2022". www.cbs.gov.il (bl-Ingliż). Miġbur 2023-03-16.
  7. ^ "Table III/9 - Population in Israel and in Jerusalem, by Religion, 1988 - 2020" (PDF).
  8. ^ Tubb, 1998. pp. 13–14.
  9. ^ Rendsberg, Gary (2008). "Israel without the Bible". In Frederick E. Greenspahn. The Hebrew Bible: New Insights and Scholarship. NYU Press, pp. 3–5.
  10. ^ Roger Friedland, Richard D. Hecht. To Rule Jerusalem, University of California Press, 2000, p. 8. ISBN 0-520-22092-7.
  11. ^ Leslie J. Hoppe. The Holy City: Jerusalem in the theology of the Old Testament, Liturgical Press, 2000, p. 6. ISBN 0-8146-5081-3.
  12. ^ Mitchell Geoffrey Bard, The Complete Idiot's Guide to the Middle East Conflict, Alpha Books, 2002, p. 330. ISBN 0-02-864410-7.
  13. ^ "Jerusalem became the center of the Jewish people some 3,000 years ago" Moshe Maoz, Sari Nusseibeh, Jerusalem: Points of Friction – And Beyond, Brill Academic Publishers, 2000, p. 1. ISBN 90-411-8843-6.
  14. ^ ""Basic Facts you should know: Jerusalem". Anti-Defamation League. 2007". web.archive.org. Arkivjat minn l-oriġinal fl-2013-02-08.
  15. ^ Reinoud Oosting, The Role of Zion/Jerusalem in Isaiah 40–55: A Corpus-Linguistic Approach, p. 117, at Google Books Brill 2012 pp. 117–18.
  16. ^ Shalom M. Paul, Isaiah 40–66, p. 306.
  17. ^ "The Bible and Interpretation". web.archive.org. 2013-10-11. Arkivjat mill-oriġinal fl-2013-10-11. Miġbur 2023-03-16.Manutenzjoni CS1: BOT: url-oriġinali status mhux magħruf (link)
  18. ^ Iżaija 52:1 πόλις ἡ ἁγία.
  19. ^ Joseph T. Lienhard, The Bible, the Church, and Authority: The Canon of the Christian Bible in History and Theology, Liturgical Press, 1995 pp. 65–66.
  20. ^ Esposito, John L. (2002). What Everyone Needs to Know about Islam. Oxford University Press. p. 157. ISBN 0-19-515713-3.
  21. ^ Brown, Leon Carl (2000). "Setting the Stage: Islam and Muslims". Religion and State: The Muslim Approach to Politics. Columbia University Press. p. 11. ISBN 0-231-12038-9.
  22. ^ Hoppe, Leslie J. (2000). The Holy City: Jerusalem in the Theology of the Old Testament. Michael Glazier Books. p. 14. ISBN 0-8146-5081-3.
  23. ^ Middle East peace plans by Willard A. Beling.
  24. ^ Lewis, Bernard; Holt, P. M.; Lambton, Ann, eds. (1986). Cambridge History of Islam. Cambridge University Press.
  25. ^ Il-Koran 17:1-3.
  26. ^ Buchanan, Allen (2004). States, Nations, and Borders: The Ethics of Making Boundaries. Cambridge University Press. ISBN 0-521-52575-6.
  27. ^ Kollek, Teddy (1977). "Afterword". In John Phillips (ed.). A Will to Survive – Israel: the Faces of the Terror 1948-the Faces of Hope Today. Dial Press/James Wade.
  28. ^ "S/RES/298 (1971) of 25 September 1971". web.archive.org. 2013-08-19. Arkivjat minn l-oriġinal fl-2013-08-19. Miġbur 2023-03-16.
  29. ^ "L-istatus ta' Ġerusalemm" (PDF). Arkivjat mill-oriġinal fl-2019-08-08. Miġbur 2023-03-16.Manutenzjoni CS1: BOT: url-oriġinali status mhux magħruf (link)
  30. ^ "Israel backs East Jerusalem homes" (bl-Ingliż). 2010-02-26. Miġbur 2023-03-16.
  31. ^ "Israel plans 1,300 East Jerusalem Jewish settler homes" (bl-Ingliż). 2010-11-08. Miġbur 2023-03-16.
  32. ^ https://www.gov.il/en/departments/ministry_of_foreign_affairs/govil-landing-page. |title= nieqes jew vojt (għajnuna)
Miksub minn "https://mt.wikipedia.org/w/index.php?title=Ġerusalemm&oldid=315137"