Aqbeż għall-kontentut

Rudolf Diesel

Minn Wikipedija, l-enċiklopedija l-ħielsa
(Rindirizzat minn Rudolph Diesel)
Rudolf Diesel
Ħajja
Isem propju Rudolf Christian Karl Diesel
Twelid Pariġi, 18 Marzu 1858
Nazzjonalità Renju tal-Bavarja
Residenza Londra
L-ewwel lingwa Ġermaniż
Mewt Fliegu Ingliż, 30 Settembru 1913
Post tad-dfin baħar
Kawża tal-mewt mewta aċċidentali (għarqa)
Familja
Konjuga/i Louise Martha Diesel
Ulied
uri
Familja
uri
Edukazzjoni
Alma mater Università Teknika ta' Munich
Università Ludwig Maximilian ta’ Munich
Direttur tat-teżi Carl von Linde
Lingwi Ġermaniż
Franċiż
Esperanto
Ingliż
Okkupazzjoni
Okkupazzjoni inventur
imprenditur
inġinier
Esperantista
Impjegaturi Sulzer
MAN Truck & Bus
Premjijiet
List
Sħubija Assoċjazzjoni tal-Inġiniera Ġermaniżi

Rudolf Christian Karl Diesel [ˈdiːzl̩]; twieled fit-18 ta' Marzu 1858 – miet fid-29 ta' Settembru 1913) kien inventur u inġinier mekkaniku Ġermaniż li kien famuż għaliex ivvinta l-magna li taħdem bid-diżil. Il-kunjom Diesel intuża wkoll għall-film tal-1942 Diesel.

Ħajja bikrija u edukazzjoni

[immodifika | immodifika s-sors]

Diesel twieled id-dar f'Rue Notre Dame de Nazareth 38 f'Pariġi, Franza, fl-1858.[1] Huwa kien it-tieli wild minn tlieta ta' Elise (kunjomha xebba Strobel) u Theodor Diesel. Il-ġenituri tiegħu kienu immigranti mill-Bavarja li kienu jgħixu f'Pariġi.[2][3] Theodor Diesel, li kien legatur tal-kotba tas-sengħa, telaq minn raħal twelidu Augsburg, il-Bavarja, fl-1848. Huwa ltaqa' ma' martu, bint merkant minn Nuremberg, f'Pariġi fl-1855 u hemmhekk sar manifattur tal-oġġetti tal-ġilda.[4]

Ftit ġimgħat biss wara twelidu, Rudolf Diesel ingħata lill-familja ta' bdiewa Vincennes, fejn qatta' l-ewwel disa' xhur ta' ħajtu. Meta ġie rritornat lil familtu oriġinali, dawn ittrasferew ruħhom f'appartament f'Rue de la Fontaine-au-Roi 49. Dak iż-żmien, il-familja Diesel kienet għaddejja minn diffikultajiet finanzjarji. B'hekk, fi tfulitu, Rudolf Diesel kellu jaħdem fl-istudjo ta' missieru u jwassal l-oġġetti tal-ġilda lill-klijenti permezz ta' karretta b'rota waħda. Huwa attenda skola Protestanta Franċiża u malajr beda jinteressa ruħu fi kwistjonijiet soċjali u fit-teknoloġija.[5] Huwa kien student bravu ħafna, u meta kellu 12-il sena ngħata l-medalja tal-bronż mingħand is-Société pour l'Instruction Elémentaire[6] u kellu pjanijiet biex jidħol jistudja fl-Ecole Primaire Supérieure fl-1870.[7]

Meta faqqgħet il-Gwerra bejn il-Franċiżi u l-Prussjani f'dik l-istess sena, il-familja tiegħu kellha titlaq, flimkien ma' bosta familji Ġermaniżi oħra. Huma marru jgħixu f'Londra, fejn Rudolf Diesel attenda skola fejn kien jiġi mitkellem l-Ingliż. Madankollu, qabel tmiem il-gwerra, omm Diesel batitu lejn Augsburg biex jgħix maz-zijiet tiegħu, Barbara u Christoph Barnickel, biex ikollu ħakma tal-Ġermaniż u biex iżur il-Königliche Kreis-Gewerbeschule (il-Kulleġġ Vokazzjonali tal-Kontea Rjali), fejn zijuh kien jgħallem il-matematika.[7]

Meta kellu 14-il sena, Rudolf Diesel kiteb ittra lill-ġenituri tiegħu u qalilhom li ried isir inġinier. Wara li lesta l-edukazzjoni bażika tiegħu bħala l-aqwa fil-klassi tiegħu fl-1873, huwa nkiteb fl-Iskola Industrijali ta' Augsburg li kienet għadha kemm ġiet stabbilita. Sentejn wara, huwa ngħata borża ta' studju għall-merti tiegħu mill-Istitut Politekniku Bavarjan Irjali ta' Munich, li hu aċċetta kontra x-xewqat tal-ġenituri tiegħu, li kienu jippreferu li kieku beda jaħdem.[7]

Karriera

[immodifika | immodifika s-sors]

Wieħed mill-professuri ta' Rudolf Diesel fi Munich kien Carl von Linde. Diesel ma setax jiggradwa mal-klassi tiegħu f'Lulju 1879 minħabba li marad bit-tifojde. Sakemm kien qed jistenna d-data suċċessiva tal-eżami, huwa kiseb esperjenza prattika fl-inġinerija mal-Impjant tal-Magni tal-Aħwa Sulzer f'Winterthur, l-Iżvizzera. Diesel iggradwa f'Jannar 1880 bl-ogħla unuri akkademiċi u reġa' lura f'Pariġi, fejn assista l-professur preċedenti tiegħu fi Munich, Carl von Linde, bid-disinn u bil-kostruzzjoni ta' impjant modern tar-refriġerazzjoni u tas-silġ. Rudolf Diesel sar id-direttur tal-impjant sena wara.

Fl-1883, Diesel iżżewweġ lil Martha Flasche, u kompla jaħdem għal Linde, filwaqt li kiseb diversi privattivi kemm fil-Ġermanja kif ukoll fi Franza.[8]

Fil-bidu tal-1890, Diesel ittrasferixxa ruħu lejn Berlin flimkien mal-mara u t-tfal tiegħu, Rudolf Jr, Heddy, u Eugen, biex jieħu ħsieb l-immaniġġjar tad-dipartiment tar-riċerka u l-iżvilupp korporattivi ta' Linde u biex jissieħeb ma' diversi bords korporattivi oħra hemmhekk. Peress li ma setax juża l-privattivi li żviluppa meta kien għadu impjegat ta' Linde għall-finijiet tiegħu stess, huwa mar lil hinn mill-qasam tar-refriġerazzjoni. L-ewwel beda jaħdem bl-istim, fejn ir-riċerka tiegħu fl-effiċjenza termali u l-effiċjenza tal-fjuwil wasslitu biex jibni magna li taħdem bl-istim abbażi tal-fwar tal-ammonijaka. Madankollu, matul it-testijiet, il-magna splodiet u kważi qatlitu. Ir-riċerka tiegħu fil-pressjoni taċ-ċilindri b'kompressjoni għolja ttestjat il-qawwa tas-cylinder heads tal-ħadid u tal-azzar. Wieħed minnhom sploda matul il-perjodu ta' prova. Huwa qatta' ħafna xhur l-isptar, u wara kellu bosta problemi tas-saħħa u tal-vista.

Minn mindu attenda l-lekċers ta' Carl von Linde, Rudolf Diesel kellu f'moħħu li jiddisinja magna b'kombustjoni interna li setgħet toqrob l-effiċjenza termali teorika massima taċ-ċiklu ta' Carnot. Huwa ħadem qatigħ fuq din l-idea għal bosta snin, u fl-1892, huwa qies li t-teorija tiegħu kienet kompluta. Fl-istess sena, Diesel ingħata l-privattiva Ġermaniża DRP 67207. Fl-1893, huwa ppubblika saġġ imsejjaħ Theory and Construction of a Rational Heat-engine to Replace the Steam Engine and The Combustion Engines Known Today, li kien ilu jaħdem fuqu mill-bidu tal-1892. Dan is-saġġ serva bħala l-bażi għax-xogħol u għall-iżvilupp tiegħu fir-rigward tal-magna li taħdem bid-diżil. Sas-sajf 1893, Diesel kien irrealizza li t-teorija inizjali tiegħu kienet żbaljata, u b'hekk ressaq applikazzjoni oħra għal privattiva għat-teorija kkoreġuta fl-1893.[9]

Diesel fehem it-termodinamika kif ukoll id-diffikultajiet teoriċi u prattiċi rigward l-effiċjenza tal-fjuwil. Huwa kien jaf li saħansitra sa 90 % tal-enerġija disponibbli fil-fjuwil tinħela f'magna li taħdem bl-istim. Ix-xogħol tiegħu fid-disinn tal-magni kien xprunat bl-għan li jikseb proporzjonijiet ta' effiċjenza ogħla. Fil-magna tiegħu, il-fjuwil kien injettat fl-aħħar tal-istroke tal-kompressjoni u l-magna kienet titqabbad permezz tat-temperatura għolja li kienet tirriżulta mill-kompressjoni. Mill-1893 sal-1897, Heinrich von Buz, id-direttur ta' Maschinenfabrik Augsburg f'Augsburg, ta lil Rudolf Diesel l-opportunità li jittestja u li jiżviluppa l-ideat tiegħu.[2]

L-ewwel magna li taħdem bid-diżil, il-Magna 250/400, ġiet ittestjata uffiċjalment fl-1897 u issa hija esposta fil-Mużew Tekniku Ġermaniż fi Munich.

Rudolf Diesel kiseb privattivi għad-disinn tiegħu fil-Ġermanja u f'pajjiżi oħra, inkluż fl-Istati Uniti.[10][11]

Huwa ddaħħal fil-lista tan-nies notevoli fil-qasam tal-karozzi fl-1978.

Għejbien u mewt

[immodifika | immodifika s-sors]
Dresden fil-Port ta' Antwerp, 1913

Filgħaxija tad-29 ta' Settembru 1913, Rudolf Diesel tela' abbord il-bastiment GER li kien jaħdem bl-istim, SS Dresden, f'Antwerp fi triqtu lejn laqgħa tal-kumpanija Consolidated Diesel Manufacturing f'Londra. Huwa kellu ċena abbord il-vapur u wara rtira fil-kabina tiegħu għall-ħabta tal-22:00, u staqsa li jiġi mqajjem l-għada filgħodu fis-06:15; iżda qatt ma deher ħaj iktar. L-għada filgħodu, il-kabina tiegħu kienet vojta u s-sodda tiegħu kienet magħmula u ma kien jidher li raqad fiha ħadd, minkejja li l-ħwejjeġ li kien jorqod bihom kienu mitwijin pulit u l-arloġġ tiegħu tħalla maġenb is-sodda fejn seta' jarah li kieku raqad hemm. Il-kappell tiegħu u l-kowt mitwi ġew skoperti taħt il-poġġaman ta' wara l-gverta tal-vapur.[12]

Għaxart ijiem wara, l-ekwipaġġ tal-bastiment Olandiż Coertsen lemaħ il-katavru ta' raġel f'wiċċ l-ilma fil-Lvant ta' Scheldt. Il-ġisem tant kien fi stat avvanzat ta' dekompożizzjoni li ma kienx jintgħaraf, u ma ttellax abbord minħabba li kien maltemp. Minflok, l-ekwipaġġ ħa l-oġġetti personali mill-ilbies (kaxxa tal-pilloli, kartiera, karta tal-identità, temprin, u kontenitur ta' lenti ta' għajn waħda) tar-raġel mejjet, u reġa' ntefa' l-baħar. Fit-13 ta' Ottubru, dawn l-oġġetti ġew identifikati minn iben Rudolf, Eugen Diesel, bħala oġġetti li kienu ta' missieru.[13][14]

Hemm diversi teoriji li jispjegaw il-mewt ta' Rudolf Diesel. Uħud, fosthom il-bijografu Grosser[3] u Hans L. Sittauer[15] fl-1978 argumentaw li Rudolf Diesel ikkommetta suwiċidju. Linja oħra ta' ħsieb issuġġeriet li ġie maqtul, minħabba li rrifjuta li jagħti drittijiet esklużivi lill-forzi Ġermaniżi biex jużaw l-invenzjoni tiegħu; tabilħaqq, Diesel tela' abbord l-SS Dresden bil-ħsieb li jiltaqa' mar-rappreżentanti tal-Forza Navali Rjali Brittanika sabiex jiddiskuti l-possibbiltà li s-sottomarini Brittaniċi jibdew jaħdmu bil-magni li jaħdmu bid-diżil – iżda qatt ma reġa' lura l-art. Minkejja dan, l-evidenza hija limitata għall-ispjegazzjonijiet kollha, u b'hekk l-għejbien u l-mewt tiegħu ma jistgħux jiġu spjegati b'ċertezza.[16]

Ftit wara l-għejbien ta' Rudolf Diesel, martu Martha fetħet basket li r-raġel tagħha kien taha eżatt qabel il-vjaġġ tiegħu li spiċċa ħażin, b'direzzjonijiet li ma kellux jinfetaħ qabel il-ġimgħa ta' wara. Hi skopriet li kien fih 20,000 Mark Ġermaniż fi flus kontanti u għadd ta' dikjarazzjonijiet finanzjarji li kienu jindikaw li l-kontijiet bankarji tagħhom kienu virtwalment vojta.[17] Fi djarju li Rudolf Diesel ġab miegħu abbord il-vapur, għad-data tad-29 ta' Settembru 1913, huwa pinġa salib, possibbilment biex jindika mewtu.[12]

Iktar 'il quddiem, f'nofs l-1950, Magokichi Yamaoka, il-fundatur ta' Yanmar, il-manifattur tal-magna li taħdem bid-diżil fil-Ġappun, żar il-Ġermanja tal-Punent, u sar jaf li ma kienx hemm qabar jew monument iddedikat lil Rudolf Diesel. Yamaoka u n-nies assoċjati ma' Rudolf Diesel bdew il-preparamenti meħtieġa biex jonorawh. Fl-1957, fl-okkażjoni tal-100 anniversarju tat-twelid ta' Rudolf Diesel u s-60 anniversarju tal-iżvilupp tal-magna li taħdem bid-diżil, Yamaoka ħalla b'donazzjoni l-Ġnien ta' Mafkar għal Rudolf Diesel (bil-Ġermaniż: Rudolf-Diesel-Gedächtnishain) fil-Park ta' Wittelsbacher f'Augsburg, il-Bavarja, fejn Diesel qatta' tfulitu.

Legat

[immodifika | immodifika s-sors]
Bolla Ġermaniża tal-1958 b'Rudolf Diesel

Wara l-mewt ta' Rudolf Diesel, il-magna tiegħu għaddiet minn ħafna żvilupp u saret sostitut importanti ħafna għall-magna tal-istim bil-pistuni f'ħafna applikazzjonijiet. Minħabba li l-magna li taħdem bid-diżil kienet teħtieġ kostruzzjonijiet iktar robusta u itqal mill-magna li taħdem bil-gasoline, l-użu tagħha fl-avjazzjoni baqa' wieħed limitat. Madankollu, il-magna li taħdem bid-diżil saret mifruxa f'ħafna applikazzjonijiet oħra, bħall-magni weqfin, il-magni agrikoli u l-makkinarju mhux tal-awtostradi inġenerali, kif ukoll is-sottomarini, il-vapuri, u ferm iktar 'il quddiem, il-ferroviji, it-trakkijiet u l-karozzi u l-vetturi moderni.

Il-magna li taħdem bid-diżil għandha l-benefiċċju li taħdem b'iktar effiċjenza tal-fjuwil mill-magni li jaħdmu bil-petrol minħabba proporzjonijiet ta' kompressjoni ogħla u żmien itwal ta' kombustjoni, li jfissru li t-temperatura togħla iktar bil-mod, u b'hekk iktar sħana tiġi kkonvertita f'ħidma mekkanika.

Rudolf Diesel kien interessat li juża t-trab tal-faħam[18] jew iż-żejt veġetali bħala fjuwil, u fil-fatt, il-magna tiegħu kienet taħdem biż-żejt tal-karawett.[19] Għalkemm dawn il-fjuwils ma kinux popolari minnufih, meta fl-2008 għolew il-prezzijiet tal-fjuwils, flimkien ma' żieda ta' tħassib dwar ir-riżervi taż-żejt, kulma jmur beda jintuża b'mod iktar mifrux iż-żejt veġetali u l-bijodiżil.

Il-fjuwil primarju li jintuża fil-magni li jaħdmu bid-diżil huwa l-fjuwil tad-diżil eponimu, li joriġina mir-raffinar taż-żejt grezz. Il-ħżin tad-diżil huwa iktar sikur minn dak tal-petrol/gasoline, minħabba li l-punt ta' fjammabbiltà tiegħu huwa madwar 79.4 °C ogħla, u ma jisplodix.[20]

Użu taż-żjut veġetali bħala fjuwil għall-magni li jaħdmu bid-diżil

[immodifika | immodifika s-sors]

Fil-ktieb Diesel Engines for Land and Marine Work[21], Rudolf Diesel stqarr li "fl-1900 magna żgħira li taħdem bid-diżil intweriet mill-kumpanija Otto, li fuq suġġeriment tal-Gvern Franċiż, tħaddmet biż-żejt tal-karawett (arakidi), u tant ħadmet tajjeb li ftit nies biss kienu jafu dwar dan il-fatt. Il-magna kienet inbniet għal żjut ordinarji, u mingħajr l-ebda modifika tħaddmet biż-żejt veġetali. Dan l-aħħar jien irripetejt dawn l-esperimenti fuq skala kbira b'suċċess sħiħ u b'konferma assoluta tar-riżultati li kienu nkisbu preċedentement".[22]

Referenzi

[immodifika | immodifika s-sors]
  1. ^ Herring, Peter (2000). Ultimate Train (2000 ed.). Londra: Dorling Kindersley. ISBN 0-7513-0698-3., p. 148.
  2. ^ a b Moon, John F. (1974), Rudolf Diesel and the Diesel Engine, Londra: Priory Press, ISBN 978-0-85078-130-4
  3. ^ a b Grosser, Morton (1978), Diesel: The Man and the Engine, New York: Atheneum, ISBN 978-0-689-30652-5.
  4. ^ Sittauer, Hans L. (1990), Biographien hervorragender Naturwissenschaftler, Techniker und Mediziner, issue 32: Nicolaus August Otto Rudolf Diesel (4th edition), Leipzig, DDR: Springer (BSB Teubner), ISBN 978-3-322-00762-9, p. 49.
  5. ^ Sittauer, Hans L. (1990), Biographien hervorragender Naturwissenschaftler, Techniker und Mediziner, issue 32: Nicolaus August Otto Rudolf Diesel (4th edition), Leipzig, DDR: Springer (BSB Teubner), ISBN 978-3-322-00762-9, p. 50.
  6. ^ "Société pour l'instruction élémentaire" (bil-Franċiż).
  7. ^ a b ċ Sittauer, Hans L. (1990), Biographien hervorragender Naturwissenschaftler, Techniker und Mediziner, issue 32: Nicolaus August Otto Rudolf Diesel (4th edition), Leipzig, DDR: Springer (BSB Teubner), ISBN 978-3-322-00762-9, p. 51.
  8. ^ James, Ioan (2010). Remarkable Engineers: From Riquet to Shannon. Cambridge University Press. p. 129. ISBN 9781139486255.
  9. ^ Friedrich Sass: Geschichte des deutschen Verbrennungsmotorenbaus von 1860 bis 1918, Springer, Berlin/Heidelberg 1962, ISBN 978-3-662-11843-6. p. 383.
  10. ^ "U.S. Patent 542,846".
  11. ^ "U.S. Patent 608,845".
  12. ^ a b Greg Pahl, "Biodiesel: Growing a New Energy Economy", Chelsea Green Publishing, 2008. ISBN 978-1-933392-96-7.
  13. ^ Humanities, National Endowment for the (1913-10-14). "Evening star. [volume] (Washington, D.C.) 1854-1972, October 14, 1913, Image 13". Miġbur 2021-09-29.
  14. ^ Cincinnati Enquirer, l-14 ta' Ottubru 1913.
  15. ^ Sittauer, Hans L. (1990), Biographien hervorragender Naturwissenschaftler, Techniker und Mediziner, issue 32: Nicolaus August Otto Rudolf Diesel (4th edition), Leipzig, DDR: Springer (BSB Teubner), ISBN 978-3-322-00762-9, p. 122.
  16. ^ "The tumultuous history of the diesel engine". Autoblog (bl-Ingliż). Miġbur 2021-09-29.
  17. ^ "The Mystery of the Diesel Engine's Disappearing Inventor | Time". webcache.googleusercontent.com. Miġbur 2021-09-29.
  18. ^ "Espacenet - Bibliographic data". worldwide.espacenet.com. Arkivjat minn l-oriġinal fl-2021-03-08. Miġbur 2021-09-29.
  19. ^ ""Biodiesel Technical Information" (PDF)" (PDF). Arkivjat minn l-oriġinal (PDF) fl-2018-04-28. Miġbur 2021-09-29.
  20. ^ "Flash Points - Liquids". www.engineeringtoolbox.com. Miġbur 2021-09-29.
  21. ^ Chalkley, Alfred Philip (1912), Diesel engines for land and marine work (2nd ed.), New York: D. Van Nostrand, p. 3.
  22. ^ Chalkley, Alfred Philip (1912), Diesel engines for land and marine work (2nd ed.), New York: D. Van Nostrand, pp. 4–5.
Miksub minn "https://mt.wikipedia.org/w/index.php?title=Rudolf_Diesel&oldid=313996"