Johann Christian Bach

Minn Wikipedija, l-enċiklopedija l-ħielsa
Johann Christian Bach
Ħajja
Twelid Leipzig, 5 Settembru 1735, Settembru 1735
Nazzjonalità Elettorat ta' Sachsen
Gran Brittanja
Mewt Londra, 1 Jannar 1782
Post tad-dfin St Pancras Old Church, Camden (en) Translate
Familja
Missier Johann Sebastian Bach
Omm Anna Magdalena Bach
Konjuga/i Cecilia Grassi  (31 Lulju 1777 -
Aħwa
uri
Tribù il-familja Bach
Edukazzjoni
Alma mater Thomasschule zu Leipzig
Lingwi Ingliż
Ġermaniż
Għalliema Johann Sebastian Bach
Carl Philipp Emanuel Bach
Giovanni Battista Martini
Studenti
uri
Okkupazzjoni
Okkupazzjoni kompożitur
pjanist
Post tax-xogħol Milan
Xogħlijiet importanti Lucio Sila
Moviment artistiku opra
sinfonija
Strument/i tal-mużika orgni

Johann Christian Bach (twieled fil-5 ta' Settembru 1735 – miet fl-1 ta' Jannar 1782) kien kompożitur Ġermaniż tal-era klassika, u kien it-tmintax-il wild ta' Johann Sebastian Bach, u l-iżgħar mill-ħdax-il tifel u tifla tiegħu.[1] Wara li għex fl-Italja għal diversi snin, Bach mar Londra fl-1762[2], fejn sar magħruf bħala "l-Bach ta' Londra".[3] Xi kultant jissejjaħ ukoll bħala "l-Bach Ingliż". Matul iż-żmien li qatta' fil-belt kapitali Brittanika, huwa sar magħruf bħala John Bach. Huwa magħruf għar-rwol tiegħu biex influwenza l-istili tal-kunċerti ta' Haydn u Mozart. Huwa kkontribwixxa ferm għall-iżvilupp tal-prinċipju l-ġdid tas-sonati.[4]

Ħajja[immodifika | immodifika s-sors]

Johann Christian Bach kien iben Johann Sebastian u Anna Magdalena Bach u twieled f'Leipzig, il-Ġermanja. Missieru kellu diġà 50 sena meta twieled hu — differenza fl-età li toħroġ fid-dieher fid-differenzi kbar fl-istili mużikali tagħhom. Minkejja dan, Bach il-missier ħarreġ lil Johann Christian fil-mużika sa mewtu fl-1750. Wara li miet missieru, huwa ħadem u għex ma' ħuh tar-rispett li kien it-tieni l-ikbar fl-età, Carl Philipp Emanuel Bach, li kellu 21 sena ikbar minnu u li dak iż-żmien kien jitqies bħala l-iżjed wieħed b'talent mużikali mill-ulied subien ta' Bach.[5]

Huwa kellu karriera promettenti, l-ewwel bħala kompożitur u mbagħad bħala mużiċist ma' Carl Friedrich Abel, mużiċist distint tal-vjola da gamba. Huwa kkompona kantati, mużika tal-kamra, xogħlijiet bit-tastieri u tal-orkestra, opri u sinfoniji

Bach għex l-Italja għal bosta snin mill-1754, fejn studja ma' Padre Martini f'Bologna. Huwa sar il-mużiċist ewlieni tal-orgni fil-katidral ta' Milan fl-1760. Matul żmienu fl-Italja, huwa kkonverta mil-Luteraniżmu għall-Kattoliċiżmu u qatta' l-biċċa l-kbira tal-ħin tiegħu jikkomponi l-mużika tal-knisja, inkluż il-mużika għal Quddiesa Requiem u Te Deum.[6] Johann ikkompona wkoll kwantità ta' mużika sagra Latina matul żmienu fl-Italja.[7] L-ewwel xogħol maġġuri tiegħu kienet Quddiesa, b'prestazzjoni u fama eċċellenti fl-1757. Fl-1762, Bach ivvjaġġa lejn Londra għall-première ta' tliet opri fil-King's Theatre, inkluż Orione fid-19 ta' Frar 1763. Fl-1764 jew fl-1765, il-castrato Giusto Fernando Tenducci, li sar ħabib sew tiegħu, ħoloq ir-rwol ewlieni fl-opra tiegħu Adriano in Siria fil-King's Theatre.[8]

B'hekk irnexxielu jistabbilixxi r-reputazzjoni tiegħu fl-Ingilterra, u sar mastru tal-mużika tar-Reġina Charlotte. Fl-1766, Bach iltaqa' mas-sopran Cecilia Grassi, li kellha ħdax-il sena inqas minnu, u żżewwiġha ftit wara. Flimkien ma kellhomx tfal. J. C. Bach wettaq sinfoniji u kunċerti fil-Hanover Square Rooms. Dan kien il-post ewlieni għall-premieres tal-kunċerti fil-qalba ta' Mayfair. Id-djar Ġorġjani tal-madwar offrew klijentela sinjura għall-ispettakli tiegħu. Wieħed miċ-ċrieki letterarji primarji ta' Londra, li kien jinkludi lil Jane Timbury, Robert Gunnell Esq., Lord Beauchamp u d-Dukessa ta' Buccleuch, kien midħla ta' Bach, u l-membri tiegħu kienu jattendu l-avvenimenti tiegħu b'mod regolari.

Fl-1777 huwa rebħa kawża storika, Bach vs Longman, li stabbiliet li fid-dritt Ingliż il-liġi tal-jeddijiet tal-awtur kienu japplikaw għall-partituri mużikali.

Sal-aħħar tas-snin 70 tas-seklu 18, kemm il-popolarità tiegħu kif ukoll il-finanzi tiegħu bdew ibattu. Sal-mewt ta' Bach f'lejliet is-sena l-ġdida tal-1782[9], tant kien sar imdejjen (parzjalment minħabba li sieħbu kien qed jisraqlu flusu), li r-Reġina Charlotte intervjeniet biex tkoprilu l-ispejjeż tal-proprjetà tiegħu u pprovdiet pensjoni għall-għomor għall-armla li ħalla warajh. Huwa ndifen fiċ-ċimiterju tal-Knisja l-Antika ta' St. Pancras, Londra.

Legat[immodifika | immodifika s-sors]

Sinfonia bil-G minuri, Op. 6, Nru 6; imwettqa mill-Camerata Budapest, taħt is-surmast Hanspeter Gmur, Naxos Records.

Rendikont sħiħ tal-karriera ta' J. C. Bach tingħata fir-raba' volum tal-Istorja tal-Mużika (bl-Ingliż: History of Music) ta' Charles Burney.

Hemm tnejn min-nies oħra msemmija Johann Christian Bach fl-arblu tar-razza tal-familja Bach, iżda l-ebda wieħed minnhom ma' kien kompożitur.

Fl-1764, Bach iltaqa' ma' Wolfgang Amadeus Mozart, li kellu tmien snin dak iż-żmien u kien ġie Londra flimkien ma' missieru.[10] Dak iż-żmien Bach għamel ħames xhur jgħallem il-kompożizzjoni lil Mozart. Bach b'mod mifrux jitqies li kellu influwenza qawwija fuq Mozart meta kien żgħir, u studjużi bħal Téodor de Wyzewa u Georges de Saint-Foix iddeskrivewh bħala "l-unika għalliem reali ta' Mozart". Mozart għamel l-arranġament ta' tliet sonati mill-Op. 5 ta' Bach ta' kunċerti bit-tastieri, u iktar 'il quddiem Mozart "spiss irrikonoxxa d-dejn artistiku li kien jaf" lil Johann Christian.[11] Malli sema' bil-mewt ta' Bach fl-1782, Mozart ikkummenta "X'telfa għad-dinja tal-mużika!".[12]

Xogħlijiet[immodifika | immodifika s-sors]

Ix-xogħlijiet ta' J. C. Bach jingħajtaw numri "W" mill-Katalogu tematiku tax-xogħlijiet tiegħu ta' Ernest Warburton (New York: Garland Publishing, 1999). Il-kompożizzjonijiet ta' Bach jinkludu ħdax-il opra, kif ukoll mużika tal-kamra, mużika tal-orkestra u kompożizzjonijiet għat-tastieri.[5]

Iktar qari[immodifika | immodifika s-sors]

  • Hans T. David, A. Mendel, C. Wolff. The New Bach Reader: A Life of Johann Sebastian Bach in Letters and Documents (New York: Norton, 1998).
  • Heinz Gärtner (trans. by Reinhard Pauly). John Christian Bach: Mozart's Friend and Mentor. (Portland, Oregon: Amadeus Press, 1994).
  • Philipp Spitta (trans. by Clara Bell & J. A. Fuller-Maitland). Johann Sebastian Bach, his work and influence on the music of Germany, 1685–1750, 3 vols. (Londra: Novello & Co., 1899): Vol I, Vol II, Vol III.
  • Charles Sanford Terry. John Christian Bach (Londra: Oxford University Press, 1967).
  • Christoph Wolff et al. The New Grove Bach Family. (New York: Norton, 1983) pp. 315ff. ISBN 0-393-30088-9.
  • Percy M. Young. The Bachs: 1500–1850 (Londra: J. M. Dent & Sons, 1970).

Referenzi[immodifika | immodifika s-sors]

  1. ^ Bagnoli, Giorgio (1993). The La Scala Encyclopedia of the Opera. Simon and Schuster. p. 38. ISBN 9780671870423.
  2. ^ Bagnoli, Giorgio (1993). The La Scala Encyclopedia of the Opera. Simon and Schuster. p. 38. ISBN 9780671870423.
  3. ^ Siblin, Eric (2011). The Cello Suites: J. S. Bach, Pablo Casals, and the Search for a Baroque Masterpiece. p. 234. ISBN 9780802197979.
  4. ^ Norwich, John Julius (1985–1993). Oxford Illustrated Encyclopedia. Judge, Harry George., Toyne, Anthony. Oxford [England]: Oxford University Press. p. 28. ISBN 0-19-869129-7.
  5. ^ a b "Johann Christian Bach | German composer | Britannica". www.britannica.com (bl-Ingliż). Miġbur 2022-09-05.
  6. ^ "CNP Articles - The Catholic Bach". www.canticanova.com. Miġbur 2022-09-05.
  7. ^ "Johann Christian Bach [50] (Composer, Bach's Pupil) - Short Biography". www.bach-cantatas.com. Miġbur 2022-09-05.
  8. ^ Baldwin, Olive; Wilson, Thelma (2004). "Tenducci, Giusto Ferdinando". Oxford Dictionary of National Biography.
  9. ^ "Johann Christian Bach Songs, Albums, Reviews, Bio & More". AllMusic (bl-Ingliż). Miġbur 2022-09-05.
  10. ^ Shore, Rebecca Ann (2002). Baby Teacher: Nurturing Neural Networks From Birth to Age Five. R&L Education. p. 86. ISBN 9781461648079.
  11. ^ Denis Arnold and Basil Smallman, "Bach family", in Oxford Companion to Music, ed. Alison Latham, Oxford University Press, 2002, p. 80. ISBN 978-0-19-866212-9.
  12. ^ Mersmann, Hans (1972). Letters of Wolfgang Amadeus Mozart. New York: Dover Publications. p. 194. ISBN 0-486-22859-2.
Miksub minn "https://mt.wikipedia.org/w/index.php?title=Johann_Christian_Bach&oldid=280162"