Georges Bernanos

Minn Wikipedija, l-enċiklopedija l-ħielsa
Georges Bernanos
Georges-Bernanos.jpg
Ħajja
Isem propju Louis-Émile-Clément-Georges Bernanos
Twelid disa’ arrondissement ta’ Pariġiu Pariġi, 20 Frar 1888
Nazzjonalità Franza
L-ewwel lingwa Franċiż
Mewt Neuilly-sur-Seine, 5 Lulju 1948
Post tad-dfin Cimetière de Pellevoisin (en) Translate
Kawża tal-mewt kawżi naturali (kanċer tal-fwied)
Familja
Konjuga/i Jehanne Bernanos
Ulied
Edukazzjoni
Lingwi Franċiż
Okkupazzjoni
Okkupazzjoni kittieb
rumanzier
saġġist
ġurnalist
librettist
Impjegaturi Le Figaro (en) Translate
François Coty (en) Translate
Xogħlijiet importanti Joy (en) Translate
Mouchette (en) Translate
The Diary of a Country Priest (en) Translate
Premjijiet
Influwenzat minn Tereża ta' Lisieux
Sħubija Camelots du Roi (en) Translate
Servizz militari
Iġġieldu L-Ewwel Gwerra Dinjija

Louis Émile Clément Georges Bernanos ([ʒɔʁʒ bɛʁnanɔs][1]; twieled fl-20 ta’ Frar 1888 – miet fil-5 ta’ Lulju 1948) kien awtur Franċiż u suldat fl-Ewwel Gwerra Dinjija. Huwa kien Kattoliku Ruman u kien ixaqleb lejn il-fehmiet Monarkiċi.[2] Huwa kien jikkritika l-ħsieb elitist u kien kontra dak li hu kien jidentifika bħala disfattiżmu. Huwa kien jemmen li dan il-ħsieb wassal għad-disfatta ta’ Franza u għall-okkupazzjoni sussegwenti mill-Ġermanja fl-1940 matul it-Tieni Gwerra Dinjija.[3] Iż-żewġ rumanzi maġġuri tiegħu Sous le soleil de Satan (1926) u Journal d’un curé de campagne (1936) it-tnejn li huma jitkellmu dwar qassis parrokkjali li jiġġieled kontra l-ħażen u d-disprament fid-dinja.[4] Il-biċċa l-kbira tar-rumanzi tiegħu ġew tradotti bl-Ingliż u spiss ġew ippubblikati kemm fir-Renju Unit kif ukoll fl-Istati Uniti.

Ħajja u karriera[immodifika | immodifika s-sors]

Bernanos twieled Pariġi, f’familja ta’ ħaddiema tas-sengħa. Huwa qatta’ l-biċċa l-kbira tat-tfulija tiegħu fil-villaġġ ta’ Fressin fir-reġjun ta’ Pas-de-Calais, li fih spiss ambjenta r-rumanzi tiegħu. Huwa ta s-servizz tiegħu fl-Ewwel Gwerra Dinjija bħala suldat, fejn iġġieled fil-Battalji ta’ Somme u Verdun. Huwa ndarab diversi drabi.

Wara l-gwerra, huwa ħadem fil-qasam tal-assigurazzjoni qabel ma kiteb Sous le soleil de Satan (1926, Under the Sun of Satan). Huwa rebaħ il-Grand Prix du roman de l'Académie française għal The Diary of a Country Priest (Journal d'un curé de campagne), ippubblikat fl-1936.

Meta kien iżgħar huwa kien ixaqleb lejn ħsibijiet Monarkiċi u kien membru tal-Camelots du Roi (organizzazzjoni taż-żgħażagħ tal-Action Française). Bernanos kisirha minn ma’ Charles Maurras u l-Action Française fl-1932. Inizjalment huwa appoġġa l-kolp ta’ stat ta’ Franco malli faqqgħet il-Gwerra Ċivili Spanjola.[5] Madankollu, wara li osserva l-kunflitt f’Mallorca u ra “poplu terrorizzat”, huwa ddiżgusta ruħu minn għemil in-nacionales u kkritikahom fil-ktieb Diary of My Times (1938). Huwa kiteb "L-illużjonijiet tiegħi rigward l-azzjoni tal-Ġeneral Franco ma damux wisq—xi ġimagħtejn jew tlieta—iżda fil-frattemp kont qed nitħabat miegħi nnifsi biex negħleb id-diżgust li ħakimni meta l-għemil tiegħu u ta’ wħud mill-irġiel tiegħu laqtuni".[6]

Minħabba t-tensjonijiet politiċi li feġġew fl-Ewropa kollha, Bernanos emigra lejn l-Amerka t’Isfel flimkien mal-familja tiegħu fl-1938, u mar jgħix fil-Brażil. Sal-1945 huwa baqa’ f’Barbacena, fl-Istat ta’ Minas Gerais, fejn medd idejh biex jieħu ħsieb azjenda agrikola. It-tliet subien tiegħu reġgħu lura fi Franza biex jiġġieldu fit-Tieni Gwerra Dinjija, filwaqt li hu ħadha qatta’ bla ħabel kontra l-“eżawriment spiritwali” ta’ pajjiżu, li skontu kien l-għerq tad-disfatta tiegħu fl-1940. Mill-eżilju huwa waqqa’ għaż-żufjett lir-reġim “redikolu” ta’ Vichy u sar partitarju konvint tal-Forzi Franċiżi Ħielsa nazzjonalisti mmexxija mill-konservattiv Charles De Gaulle. Wara l-Ħelsien ta’ Franza, De Gaulle stieden lil Bernanos jirritorna lejn art twelidu, u offrielu kariga fil-gvern. Bernanos irritorna iżda ladarba baqa’ diżappuntat li ma pperċepixxa l-ebda sinjal ta’ tiġdid spiritwali, huwa rrifjuta li jaqdi rwol attiv fil-ħajja politika Franċiża.[7]

Xogħlijiet u traduzzjonijiet bl-Ingliż[immodifika | immodifika s-sors]

  • Sous le soleil de Satan 1926.
    • The Star of Satan. Londra: The Bodley Head, 1927 [New York: Macmillan, 1940; H. Fertig, 1975].
    • Under the Sun of Satan. New York: Pantheon, 1949 [University of Nebraska Press, 2001].
  • Les Ténèbres (diptyque): L'Imposture (1927) & La Joie (1928)
    • Joy. New York: Pantheon Books, 1946 [Londra: The Bodley Head, 1948; Toronto: Thomas Nelson, 1948].
    • The Impostor. Lincoln: University of Nebraska Press, 1999.
  • Un crime 1935.
    • The Crime. Londra: Hale, 1936 [New York: E.P. Dutton, 1936].
  • Journal d'un curé de campagne 1936 (maħruġ ukoll bħala sensiela 1935-36)
    • The Diary of a Country Priest 1936 Pariġi, Franza; Londra: The Bodley Head, 1937 [New York: Macmillan, 1948, 1962; Carroll & Graf, 1983, 2002].
  • Nouvelle histoire de Mouchette 1937
    • Mouchette. Londra: The Bodley Head, 1966 [New York: Holt, Rinehart & Winston, 1966; New York Review Books, 2006].
  • Les grands cimetières sous la lune 1938
    • A Diary of My Times. New York: Macmillan, 1938 [Londra: The Bodley Head, 1945].
  • Monsieur Ouine 1943
    • The Open Mind. Londra: The Bodley Head, 1945.
    • Monsieur Ouine. Lincoln: University of Nebraska Press, 2000.
  • Dialogues des carmélites 1949.
    • The Fearless Heart. Toronto: Thomas Nelson, 1952 [Londra: The Bodley Head, 1952].
  • Un mauvais rêve (posthumously 1950)
    • Night Is Darkest. Londra: The Bodley Head, 1953.
  • Plea for Liberty. New York: Pantheon, 1944 [Londra: Dobson, 1946].
  • Sanctity Will Out. Londra u New York: Sheed & Ward, 1947.
  • Tradition of Freedom. Londra: Dobson, 1950 [New York: Roy, 1951].
  • The Last Essays of Georges Bernanos. Chicago: Henry Regnery Co., 1955 [Conn.: Greenwood Press, 1968].

Adattamenti ta’ wħud mix-xogħlijiet[immodifika | immodifika s-sors]

  • The Diary of a Country Priest: dan kien l-ewwel rumanz ta’ Bernanos li ġie adattat għal film bl-istess isem Diary of a Country Priest (1951); id-direttur kien Robert Bresson, u fih ħadem Claude Laydu bħala debuttant.[8]
  • Mouchette ġie adattat għal film tal-1967 bl-istess isem; id-direttur kien Robert Bresson.
  • Under the Sun of Satan: ir-rumanz ġie adattat għal film bl-istess isem, li ġie prodott fl-1987 fi Franza. Il-film rebaħ il-premju tal-Palme d'Or fil-Festival tal-Films ta’ Cannes tal-1987.
  • Dialogues des Carmélites: fl-1947, Bernanos ġie mqabbad biex jikteb djalogu għal film permezz ta’ Raymond-Léopold Bruckberger u Philippe Agostini, abbażi tar-rumanz Die Letzte am Schafott mir-rumanzier Ġermaniż Gertrud von Le Fort, dwar il-ġustizzjar tal-1794 tas-Sorijiet Karmelitani ta’ Compiègne. Dak iż-żmien ix-xogħol ġie ġġudikat li ma kienx sodisfaċenti. Wara l-mewt ta’ Bernanos, l-eżekutur letterarju tiegħu Albert Béguin skopra l-manuskritt. Sabiex jassisti lill-werrieta ta’ Bernanos, Béguin għamel ħiltu biex ix-xogħol jiġi ppubblikat, u talab permess mingħand il-Barunessa von Le Fort biex jiġi ppubblikat. F’Jannar 1949 hija qablet, u tat parti mir-royalties lill-armla u lit-tfal ta’ Bernanos. Madankollu, il-Barunessa talbet li x-xogħol ta’ Bernanos jingħata titlu differenti mir-rumanz tagħha.[9] Béguin għażel it-titlu Dialogues des Carmélites, u x-xogħol ġie ppubblikat fl-1949. Ġie tradott bil-Ġermaniż, u fl-1951 ġie ppubblikat bħala Die begnadete Angst (Il-Biża’ Mqaddes) u ntwera għall-ewwel darba fi Zürich u fi Münich dik is-sena.[10] Il-première Franċiż seħħ f’Mejju 1952 fit-Théâtre Hébertot. Il-kompożitur Francis Poulenc adatta x-xogħol ta’ Bernanos għal opra bl-istess isem, li twettqet għall-ewwel darba f’La Scala f’Milan fl-1957. Film ibbażat fuq ix-xogħol ta’ Bernanos fejn ħadmet Jeanne Moreau ġie rilaxxat fl-1960.

Qari ulterjuri[immodifika | immodifika s-sors]

  • von Balthasar, Hans Urs (2011). Bernanos: An Ecclesial Existence. Ignatius Press.
  • Blumenthal, Gerda (1965). The Poetic Imagination of Georges Bernanos: An Essay in Interpretation. The Johns Hopkins Press.
  • Braybrooke, Neville (1954). "Georges Bernanos," The Irish Monthly, Vol. 83, No. 969, pp. 174–179.
  • Bush, William (1969). Georges Bernanos. Twayne Publishers.
  • Field, Frank (1975). Three French Writers: Studies in the Rise of Communism and Fascism.
  • Hebblethwaite, Peter (1965). Bernanos, an Introduction. Londra: Bowes and Bowes.
  • Molnar, Thomas (1960). Bernanos: His Political Thought and Prophecy. New York: Sheed and Ward.
  • Molnar, Thomas (1995). "The Case of Georges Bernanos," Modern Age 38 (1), pp. 61–68.
  • Noth, Ernst Erich (1949). "The Prophetism of Georges Bernanos," Yale French Studies, No. 4, Literature and Ideas, pp. 105–119.
  • O'Malley, Frank (1944). "The Evangelism of Georges Bernanos," The Review of Politics, Vol. 6, No. 4, pp. 403–421.
  • Reck, Rima Drell (1965). "George Bernanos: A Novelist and His Art," The French Review, Vol. 38, No. 5, pp. 619–629.
  • Speaight, Robert (1973). Georges Bernanos: A Study of the Man and the Writer. Londra: Collins & Harvill Press [New York: Liveright, 1974].

Referenzi[immodifika | immodifika s-sors]

  1. ^ "Bernanos". Random House Webster's Unabridged Dictionary (bl-Ingliż). 2021-04-08. Miġbur 2021-07-05. Ċitazzjoni għandu parametr mhux magħruf u vojt: |iktar= (għajnuna)
  2. ^ Allen, W. Gore (1948). "George Bernanos: A Mystic in the World," The Irish Monthly, Vol. 76, No. 903, pp. 414-416.
  3. ^ Tobin, Michael R. (2007). Georges Bernanos: The Theological Source of his Art. McGill-Queen's University Press.
  4. ^ Norwich, John Julius (1985–1993). Oxford illustrated encyclopedia. Judge, Harry George., Toyne, Anthony. Oxford [England]: Oxford University Press. p. 45. ISBN 0-19-869129-7.
  5. ^ Hellman, John (1990). "Bernanos, Drumont, and the Rise of French Fascism," The Review of Politics, Vol. 52, No. 3, pp. 441-459.
  6. ^ Georges Bernanos. A Diary of My Times, London: Boriswood, 1938, p. 85.
  7. ^ "Georges Bernanos". web.archive.org. 2013-09-22. Miġbur 2021-07-05.
  8. ^ "Claude Laydu obituary". the Guardian (bl-Ingliż). 2011-08-11. Miġbur 2021-07-05.
  9. ^ Gendre, Claude, 'The Literary Destiny of the Sixteen Carmelite Martyrs of Compiègne and the Role of Emmet Lavery'. Renascence, 48.1, pp 37-60 (Fall 1995).
  10. ^ Gendre, Claude, 'Dialogues des Carmélites: the historical background, literary destiny and genesis of the opera', from Francis Poulenc: Music, Art and Literature (Sidney Buckland and Myriam Chimènes, editors). Ashgate (Aldershot, UK), ISBN 1859284078, p 287 (1999).