Georges Bernanos
| Georges Bernanos | |
|---|---|
 | |
| Ħajja | |
| Isem propju | Louis-Émile-Clément-Georges Bernanos |
| Twelid | disa’ arrondissement ta’ Pariġiu Pariġi, 20 Frar 1888 |
| Nazzjonalità | Franza |
| L-ewwel lingwa | Franċiż |
| Mewt | Neuilly-sur-Seine, 5 Lulju 1948 |
| Post tad-dfin |
Cimetière de Pellevoisin (en)  |
| Kawża tal-mewt | kawżi naturali (kanċer tal-fwied) |
| Familja | |
| Konjuga/i | Jehanne Bernanos |
| Ulied | |
| Edukazzjoni | |
| Lingwi | Franċiż |
| Okkupazzjoni | |
| Okkupazzjoni |
kittieb rumanzier saġġist ġurnalist librettist |
| Xogħlijiet importanti |
Joy (en) Mouchette (en) The Diary of a Country Priest (en) |
| Premjijiet |
List |
| Influwenzat minn | Tereża ta' Lisieux |
| Servizz militari | |
| Iġġieldu | L-Ewwel Gwerra Dinjija |
Louis Émile Clément Georges Bernanos ([ʒɔʁʒ bɛʁnanɔs][1]; twieled fl-20 ta’ Frar 1888 – miet fil-5 ta’ Lulju 1948) kien awtur Franċiż u suldat fl-Ewwel Gwerra Dinjija. Huwa kien Kattoliku Ruman u kien ixaqleb lejn il-fehmiet Monarkiċi.[2] Huwa kien jikkritika l-ħsieb elitist u kien kontra dak li hu kien jidentifika bħala disfattiżmu. Huwa kien jemmen li dan il-ħsieb wassal għad-disfatta ta’ Franza u għall-okkupazzjoni sussegwenti mill-Ġermanja fl-1940 matul it-Tieni Gwerra Dinjija.[3] Iż-żewġ rumanzi maġġuri tiegħu Sous le soleil de Satan (1926) u Journal d’un curé de campagne (1936) it-tnejn li huma jitkellmu dwar qassis parrokkjali li jiġġieled kontra l-ħażen u d-disprament fid-dinja.[4] Il-biċċa l-kbira tar-rumanzi tiegħu ġew tradotti bl-Ingliż u spiss ġew ippubblikati kemm fir-Renju Unit kif ukoll fl-Istati Uniti.
Ħajja u karriera
[immodifika | immodifika s-sors]Bernanos twieled Pariġi, f’familja ta’ ħaddiema tas-sengħa. Huwa qatta’ l-biċċa l-kbira tat-tfulija tiegħu fil-villaġġ ta’ Fressin fir-reġjun ta’ Pas-de-Calais, li fih spiss ambjenta r-rumanzi tiegħu. Huwa ta s-servizz tiegħu fl-Ewwel Gwerra Dinjija bħala suldat, fejn iġġieled fil-Battalji ta’ Somme u Verdun. Huwa ndarab diversi drabi.
Wara l-gwerra, huwa ħadem fil-qasam tal-assigurazzjoni qabel ma kiteb Sous le soleil de Satan (1926, Under the Sun of Satan). Huwa rebaħ il-Grand Prix du roman de l'Académie française għal The Diary of a Country Priest (Journal d'un curé de campagne), ippubblikat fl-1936.
Meta kien iżgħar huwa kien ixaqleb lejn ħsibijiet Monarkiċi u kien membru tal-Camelots du Roi (organizzazzjoni taż-żgħażagħ tal-Action Française). Bernanos kisirha minn ma’ Charles Maurras u l-Action Française fl-1932. Inizjalment huwa appoġġa l-kolp ta’ stat ta’ Franco malli faqqgħet il-Gwerra Ċivili Spanjola.[5] Madankollu, wara li osserva l-kunflitt f’Mallorca u ra “poplu terrorizzat”, huwa ddiżgusta ruħu minn għemil in-nacionales u kkritikahom fil-ktieb Diary of My Times (1938). Huwa kiteb "L-illużjonijiet tiegħi rigward l-azzjoni tal-Ġeneral Franco ma damux wisq—xi ġimagħtejn jew tlieta—iżda fil-frattemp kont qed nitħabat miegħi nnifsi biex negħleb id-diżgust li ħakimni meta l-għemil tiegħu u ta’ wħud mill-irġiel tiegħu laqtuni".[6]
Minħabba t-tensjonijiet politiċi li feġġew fl-Ewropa kollha, Bernanos emigra lejn l-Amerka t’Isfel flimkien mal-familja tiegħu fl-1938, u mar jgħix fil-Brażil. Sal-1945 huwa baqa’ f’Barbacena, fl-Istat ta’ Minas Gerais, fejn medd idejh biex jieħu ħsieb azjenda agrikola. It-tliet subien tiegħu reġgħu lura fi Franza biex jiġġieldu fit-Tieni Gwerra Dinjija, filwaqt li hu ħadha qatta’ bla ħabel kontra l-“eżawriment spiritwali” ta’ pajjiżu, li skontu kien l-għerq tad-disfatta tiegħu fl-1940. Mill-eżilju huwa waqqa’ għaż-żufjett lir-reġim “redikolu” ta’ Vichy u sar partitarju konvint tal-Forzi Franċiżi Ħielsa nazzjonalisti mmexxija mill-konservattiv Charles De Gaulle. Wara l-Ħelsien ta’ Franza, De Gaulle stieden lil Bernanos jirritorna lejn art twelidu, u offrielu kariga fil-gvern. Bernanos irritorna iżda ladarba baqa’ diżappuntat li ma pperċepixxa l-ebda sinjal ta’ tiġdid spiritwali, huwa rrifjuta li jaqdi rwol attiv fil-ħajja politika Franċiża.[7]
Xogħlijiet u traduzzjonijiet bl-Ingliż
[immodifika | immodifika s-sors]- Sous le soleil de Satan 1926.
- Les Ténèbres (diptyque): L'Imposture (1927) & La Joie (1928)
- Joy. New York: Pantheon Books, 1946 [Londra: The Bodley Head, 1948; Toronto: Thomas Nelson, 1948].
- The Impostor. Lincoln: University of Nebraska Press, 1999.
- Un crime 1935.
- The Crime. Londra: Hale, 1936 [New York: E.P. Dutton, 1936].
- Journal d'un curé de campagne 1936 (maħruġ ukoll bħala sensiela 1935-36)
- The Diary of a Country Priest 1936 Pariġi, Franza; Londra: The Bodley Head, 1937 [New York: Macmillan, 1948, 1962; Carroll & Graf, 1983, 2002].
- Nouvelle histoire de Mouchette 1937
- Mouchette. Londra: The Bodley Head, 1966 [New York: Holt, Rinehart & Winston, 1966; New York Review Books, 2006].
- Les grands cimetières sous la lune 1938
- A Diary of My Times. New York: Macmillan, 1938 [Londra: The Bodley Head, 1945].
- Monsieur Ouine 1943
- The Open Mind. Londra: The Bodley Head, 1945.
- Monsieur Ouine. Lincoln: University of Nebraska Press, 2000.
- Dialogues des carmélites 1949.
- The Fearless Heart. Toronto: Thomas Nelson, 1952 [Londra: The Bodley Head, 1952].
- Un mauvais rêve (posthumously 1950)
- Night Is Darkest. Londra: The Bodley Head, 1953.
- Plea for Liberty. New York: Pantheon, 1944 [Londra: Dobson, 1946].
- Sanctity Will Out. Londra u New York: Sheed & Ward, 1947.
- Tradition of Freedom. Londra: Dobson, 1950 [New York: Roy, 1951].
- The Last Essays of Georges Bernanos. Chicago: Henry Regnery Co., 1955 [Conn.: Greenwood Press, 1968].
Adattamenti ta’ wħud mix-xogħlijiet
[immodifika | immodifika s-sors]- The Diary of a Country Priest: dan kien l-ewwel rumanz ta’ Bernanos li ġie adattat għal film bl-istess isem Diary of a Country Priest (1951); id-direttur kien Robert Bresson, u fih ħadem Claude Laydu bħala debuttant.[8]
- Mouchette ġie adattat għal film tal-1967 bl-istess isem; id-direttur kien Robert Bresson.
- Under the Sun of Satan: ir-rumanz ġie adattat għal film bl-istess isem, li ġie prodott fl-1987 fi Franza. Il-film rebaħ il-premju tal-Palme d'Or fil-Festival tal-Films ta’ Cannes tal-1987.
- Dialogues des Carmélites: fl-1947, Bernanos ġie mqabbad biex jikteb djalogu għal film permezz ta’ Raymond-Léopold Bruckberger u Philippe Agostini, abbażi tar-rumanz Die Letzte am Schafott mir-rumanzier Ġermaniż Gertrud von Le Fort, dwar il-ġustizzjar tal-1794 tas-Sorijiet Karmelitani ta’ Compiègne. Dak iż-żmien ix-xogħol ġie ġġudikat li ma kienx sodisfaċenti. Wara l-mewt ta’ Bernanos, l-eżekutur letterarju tiegħu Albert Béguin skopra l-manuskritt. Sabiex jassisti lill-werrieta ta’ Bernanos, Béguin għamel ħiltu biex ix-xogħol jiġi ppubblikat, u talab permess mingħand il-Barunessa von Le Fort biex jiġi ppubblikat. F’Jannar 1949 hija qablet, u tat parti mir-royalties lill-armla u lit-tfal ta’ Bernanos. Madankollu, il-Barunessa talbet li x-xogħol ta’ Bernanos jingħata titlu differenti mir-rumanz tagħha.[9] Béguin għażel it-titlu Dialogues des Carmélites, u x-xogħol ġie ppubblikat fl-1949. Ġie tradott bil-Ġermaniż, u fl-1951 ġie ppubblikat bħala Die begnadete Angst (Il-Biża’ Mqaddes) u ntwera għall-ewwel darba fi Zürich u fi Münich dik is-sena.[10] Il-première Franċiż seħħ f’Mejju 1952 fit-Théâtre Hébertot. Il-kompożitur Francis Poulenc adatta x-xogħol ta’ Bernanos għal opra bl-istess isem, li twettqet għall-ewwel darba f’La Scala f’Milan fl-1957. Film ibbażat fuq ix-xogħol ta’ Bernanos fejn ħadmet Jeanne Moreau ġie rilaxxat fl-1960.
Qari ulterjuri
[immodifika | immodifika s-sors]- von Balthasar, Hans Urs (2011). Bernanos: An Ecclesial Existence. Ignatius Press.
- Blumenthal, Gerda (1965). The Poetic Imagination of Georges Bernanos: An Essay in Interpretation. The Johns Hopkins Press.
- Braybrooke, Neville (1954). "Georges Bernanos," The Irish Monthly, Vol. 83, No. 969, pp. 174–179.
- Bush, William (1969). Georges Bernanos. Twayne Publishers.
- Field, Frank (1975). Three French Writers: Studies in the Rise of Communism and Fascism.
- Hebblethwaite, Peter (1965). Bernanos, an Introduction. Londra: Bowes and Bowes.
- Molnar, Thomas (1960). Bernanos: His Political Thought and Prophecy. New York: Sheed and Ward.
- Molnar, Thomas (1995). "The Case of Georges Bernanos," Modern Age 38 (1), pp. 61–68.
- Noth, Ernst Erich (1949). "The Prophetism of Georges Bernanos," Yale French Studies, No. 4, Literature and Ideas, pp. 105–119.
- O'Malley, Frank (1944). "The Evangelism of Georges Bernanos," The Review of Politics, Vol. 6, No. 4, pp. 403–421.
- Reck, Rima Drell (1965). "George Bernanos: A Novelist and His Art," The French Review, Vol. 38, No. 5, pp. 619–629.
- Speaight, Robert (1973). Georges Bernanos: A Study of the Man and the Writer. Londra: Collins & Harvill Press [New York: Liveright, 1974].
Referenzi
[immodifika | immodifika s-sors]- ^ "Bernanos". Random House Webster's Unabridged Dictionary (bl-Ingliż). 2021-04-08. Miġbur 2021-07-05. Ċitazzjoni għandu parametr mhux magħruf u vojt:
|iktar=(għajnuna) - ^ Allen, W. Gore (1948). "George Bernanos: A Mystic in the World," The Irish Monthly, Vol. 76, No. 903, pp. 414-416.
- ^ Tobin, Michael R. (2007). Georges Bernanos: The Theological Source of his Art. McGill-Queen's University Press.
- ^ Norwich, John Julius (1985–1993). Oxford illustrated encyclopedia. Judge, Harry George., Toyne, Anthony. Oxford [England]: Oxford University Press. p. 45. ISBN 0-19-869129-7.
- ^ Hellman, John (1990). "Bernanos, Drumont, and the Rise of French Fascism," The Review of Politics, Vol. 52, No. 3, pp. 441-459.
- ^ Georges Bernanos. A Diary of My Times, London: Boriswood, 1938, p. 85.
- ^ "Georges Bernanos". web.archive.org. 2013-09-22. Arkivjat minn l-oriġinal fl-2013-10-03. Miġbur 2021-07-05.
- ^ "Claude Laydu obituary". the Guardian (bl-Ingliż). 2011-08-11. Miġbur 2021-07-05.
- ^ Gendre, Claude, 'The Literary Destiny of the Sixteen Carmelite Martyrs of Compiègne and the Role of Emmet Lavery'. Renascence, 48.1, pp 37-60 (Fall 1995).
- ^ Gendre, Claude, 'Dialogues des Carmélites: the historical background, literary destiny and genesis of the opera', from Francis Poulenc: Music, Art and Literature (Sidney Buckland and Myriam Chimènes, editors). Ashgate (Aldershot, UK), ISBN 1859284078, p 287 (1999).