Anna Seghers
Anna Seghers ([ˈana ˈzeːɡɛʁs]; imwielda Anna Reiling, twieldet fid-19 ta' Novembru 1900 – mietet fl-1 ta' Ġunju 1983), huwa l-psewdonimu ta' kittieba Ġermaniża magħrufa għall-esplorazzjoni u għar-rakkonti tal-esperjenza morali tat-Tieni Gwerra Dinjija. Anna Seghers twieldet f'familja Lhudija u żżewġet lil Komunista Ungeriż, u ħarbet mit-territorju kkontrollat min-Nażisti fi Franza fi żmien il-gwerra. Hija ngħatat viża u kisbet il-permess li tirkeb fuq vapur sal-Messiku, fejn għexet fil-Belt tal-Messiku mill-1941 sal-1947.
Seghers reġgħet lura fl-Ewropa wara l-gwerra, u għexet fil-Punent ta' Berlin mill-1947 sal-1950, li dak iż-żmien kienet okkupat mill-Forzi Alleati. Eventwalment baqgħet tgħix fir-Repubblika Demokratika Ġermaniża, fejn ħadmet fl-oqsma kulturali u tal-paċi. Hija rċeviet bosta premjijiet u fl-1967 ġiet innominata għall-Premju Nobel mir-Repubblika Demokratika Ġermaniża. Hija mietet u ndifnet fl-1983 f'Berlin.
Jingħad li bbażat il-psewdonimu tagħha, Anna Seghers, fuq il-kunjom tal-pittur u l-litografu Olandiż Hercules Pieterszoon Seghers jew Segers (1589–1638).
Bijografija
[immodifika | immodifika s-sors]Seghers ġiet imwielda bħala Anna Reiling f'Mainz fl-1900 f'familja Lhudija. Hija kienet tissejjaħ "Netty". Missierha, Isidor Reiling, kien negozjant tal-antikitajiet u tal-artefatti kulturali. F'Köln u f'Heidelberg studjat l-istorja, l-istorja tal-arti, u ċ-Ċiniż.[1]
Fl-1925 iżżewġet lil László Radványi, magħruf ukoll bħala Johann Lorenz Schmidt, Komunista Ungeriż, u b'hekk kisbet iċ-ċittadinanza Ungeriża.
Hija ssieħbet fil-Partit Komunista tal-Ġermanja fl-1928, fi żmien meta r-Repubblika ta' Weimar kienet waslet fl-aħħar u kienet waslet biex tiġi ssostitwita. Ir-rumanz tagħha tal-1932, Die Gefährten, kien twissija profetika tal-perikli tan-Nażiżmu, u minħabba fih ġiet arrestata mill-Gestapo. Fl-1932, hija telqet formalment mill-komunità Lhudija.[1] Sal-1934 kienet emigrat, minn Zurich, sa Pariġi. Wara li t-truppi Ġermaniżi invadew it-Tielet Repubblika Franċiża fl-1940, ħarbet lejn Marsilja, biex tipprova taħrab mill-Ewropa.
Sena wara, hija ngħatat viża biex tidħol fil-Messiku bil-baħar. Hija marret tgħix fil-Belt tal-Messiku, u stabbiliet il-Klabb ta' Heinrich Heine li kien kontra l-Faxxiżmu, u li ssemma għall-poeta Lhudi Ġermaniż Heinrich Heine. Hija waqqfet ukoll il-Freies Deutschland (Ġermanja Ħielsa), li kien ġurnal akkademiku.
Meta kienet għadha f'Pariġi, fl-1939, hija kienet kitbet The Seventh Cross. Ir-rumanz huwa stabbilit fl-1936 u jiddeskrievi l-ħarba ta' seba' priġunieri minn kamp ta' konċentrament. Ġie ppubblikat bl-Ingliż fl-Istati Uniti fl-1942 u malajr ġie adattat għal film Amerikan bl-istess isem. Dan ġie maħruġ fl-1944 minn MGM u fih ħadem Spencer Tracy. The Seventh Cross kien wieħed mill-ftit rumanzi dwar kampijiet ta' konċentrament Nażisti, kemm fil-letteratura kif ukoll fiċ-ċinema, matul it-Tieni Gwerra Dinjija. Fl-1947 Seghers ingħatat il-Premju Georg Büchner għal dan ir-rumanz.
L-iktar novella magħrufa ta' Seghers, The Outing of the Dead Girls (1946), inkitbet fil-Messiku. Kienet parzjalment awtobijografika, u ġiet imsawra mill-esperjenza u mill-immaġinazzjoni tagħha ta' ġita tal-klassi fuq ix-xmara Renu qabel l-Ewwel Gwerra Dinjija. Fiha tesplora l-azzjonijiet tal-membri tal-klassi tal-protagonista fid-dawl tad-deċiżjonijiet tagħhom u d-destin aħħari tagħhom matul iż-żewġ gwerer dinjin. Fid-deskrizzjoni tal-kampanja Ġermaniża u ta' raħal twelida Mainz, li ħesrem ġew meqruda fit-Tieni Gwerra Dinjija, Seghers tesprimi l-innoċenza mitlufa u tixtarr kemm huma bla sens l-inġustizzji tal-gwerra. Hija turi li ma hemmx mod kif wieħed jaħrab minn tali telf, kemm jekk ikun issimpatizza mal-NSDAP u kif ukoll jekk le. Rumanzi notevoli oħra ta' Seghers jinkludu Sagen von Artemis (1938) u The Ship of the Argonauts (1953), it-tnejn li huma bbażati fuq ħrejjef.
Fl-1947, Seghers reġgħet lura l-Ġermanja, u marret tgħix fil-Punent ta' Berlin, ġo insedjament interkjuż fi ħdan il-Lvant tal-Ġermanja kkontrollat mis-Sovjetiċi (ir-Repubblika Demokratika Ġermaniża). Hija ssieħbet mal-Partit tal-Unità Soċjalista tal-Ġermanja (SED) fiż-żona okkupata mis-Sovjetiċi. Dik is-sena ngħatat ukoll il-Premju Georg Büchner għar-rumanz tagħha Transit, miktub bil-Ġermaniż, u li ġie ppubblikat bl-Ingliż fl-1944.
Fl-1950, Seghers marret tgħix fil-Lvant ta' Berlin, fejn waqqfet b'mod konġunt l-Akkademja tal-Arti tar-Repubblika Demokratika Ġermaniża, u saret membru tal-Kunsill Dinji għall-Paċi.
Unuri u premjijiet
[immodifika | immodifika s-sors]Fl-1951, Seghers irċeviet l-ewwel Nationalpreis der DDR u l-Premju Stalin għall-Paċi. Hija ngħatat dottorat onorarju mill-Università ta' Jena fl-1959. Seghers ġiet innominata għall-Premju Nobel għal-Letteratura tal-1967 mill-Akkademja Ġermaniża tal-Arti.[2] Fl-1981, saret ċittadina onorarja ta' raħal twelida Mainz. Hija mietet u ndifnet f'Berlin fl-1 ta' Ġunju 1983.[3][4]
Rappreżentazzjoni f'midja oħra
[immodifika | immodifika s-sors]- The Seventh Cross (1944) adattat bl-Ingliż mir-rumanz tagħha tal-1942 bl-istess isem u nħareġ minn MGM, u fih ħadem ukoll Spencer Tracy.
- Anna Seghers tissemma fil-film Ġermaniż Good Bye Lenin! (2003), dirett minn Wolfgang Becker.
- Ir-rumanz tagħha ppubblikat bħala Transit (1944) bl-Ingliż, u stabbilit f'Marsilja, ġie adattat għal film tal-2018 bl-istess isem mid-direttur Ġermaniż Christian Petzold. Ġie stabbilit f'Marsilja kontemporanja, mill-ġdid ċentru tar-refuġjati.
Għażla ta' xogħlijiet
[immodifika | immodifika s-sors]Ix-xogħlijiet bikrin ta' Anna Seghers tipikament jiġu attribwiti lill-moviment tal-Oġġettività l-Ġdida. Hija għamlet ukoll għadd ta' kontributi importanti għall-Exilliteratur, inkluż ir-rumanzi tagħha Transit u The Seventh Cross. Ir-rumanzi tagħha li kitbet iktar 'il quddiem, li ġew ippubblikati fir-Repubblika Demokratika Ġermaniża, spiss jiġu assoċjati mar-Realiżmu Soċjali. Għadd ta' rumanzi tagħha ġew adattati f'films fil-Ġermanja.
- 1928 – Aufstand der Fischer von St. Barbara – Revolt of the Fishermen of Santa Barbara (rumanz)
- 1933 – Der Kopflohn – A Price on His Head (rumanz)
- 1939 – Das siebte Kreuz – The Seventh Cross (rumanz)
- 1943 – Der Ausflug der toten Mädchen – "The Excursion of the Dead Girls" (storja) (f'German Women Writers of the Twentieth Century, Pergamon Press, 1978)
- 1944 - Transit – Transit Visa (rumanz)
- 1946 - Die Saboteure – The Saboteurs (1946)[5]
- 1949 - Die Toten bleiben jung – The Dead Stay Young (rumanz)
- 1949 - "Die Hochzeit von Haiti" (novella) "The Wedding from Haiti"
- 1950 - Die Linie
- 1950 - Der Kesselflicker – "The Tinker" (novella)
- 1951 - Crisanta (novella)
- 1951 - Die Kinder
- 1952 - Der Mann und sein Name (novella)
- 1953 - Der Bienenstock "The Beehive" (novella)
- 1954 - Gedanken zur DDR. In Aufsätze ... 1980, estratt minn Andreas Lixl-Purcell (ed.): Erinnerungen deutsch-jüdischer Frauen 1900–1990.
- 1958 - Brot und Salz – "Bread and Salt" (novella)
- 1959 - Die Entscheidung – "The Decision" (rumanz)
- 1961 - Das Licht auf dem Galgen "The Light on the Gallows" (novella)
- 1963 - Über Tolstoi. Über Dostojewski.
- 1965 - Die Kraft der Schwachen – The Power of the Weak (rumanz)
- 1967 - Das wirkliche Blau. Eine Geschichte aus Mexiko. – "The Real Blue" (novella)
- 1968 - Das Vertrauen Trust (rumanz)
- 1969 - Glauben an Irdisches (saġġi)
- 1970 - Briefe an Leser
- 1970 - Über Kunstwerk und Wirklichkeit
- 1971 - Überfahrt. Eine Liebesgeschichte. – "Crossing: A Love Story" (Diálogos Books, 2016)
- 1972 - Sonderbare Begegnungen Strange Encounters (novelli)
- 1973 - Der proceß der Jeanne d'Arc zu Rouen 1431 The Trial of Joan of Arc in Rouen (radjudramm, adattat iktar 'il quddiem minn Berthold Brecht)
- 1973 – Benito's Blue and Nine Other Stories
- 1977 - Steinzeit. "Stone Age" – Wiederbegegnung "Reencounter" (novelli)
- 1980 - Drei Frauen aus Haiti – Three Women from Haiti (novelli)
- 1990 - Der gerechte Richter – The Righteous Judge (novelli)
Iktar qari
[immodifika | immodifika s-sors]- Anna Seghers: Eine Biographie in Bildern, editjat minn Frank Wagner, Ursula Emmerich, Ruth Radvanyi; b'saġġ ta' Christa Wolf, Berlin: Aufbau, 2000
- Helen Fehervary, Anna Seghers: The Mythic Dimension. Ann Arbor: University of Michigan Press, 2001.
- Anna Seghers: The Challenge of History, edited by Helen Fehervary, Christiane Zehl Romero, Amy Kepple Strawser. Boston: Brill, 2020.
- Writers on the Left in an Age of Extremes: Edgell Rickword, Anna Seghers, Carlo Levo, ta' Greta Sykes u David Morgan. Londra: Socialist History Society, 2021.
Referenzi
[immodifika | immodifika s-sors]- ^ a b "Anna Seghers". Jewish Women's Archive (bl-Ingliż). Miġbur 2021-11-19.
- ^ ""Forteckning over forslag till 1967 ars Nobelpris i litteratur" (PDF). Swedish Academy (Svenska akademien)" (PDF).
- ^ "Anna Seghers". web.archive.org. 2007-05-19. Arkivjat mill-oriġinal fl-2007-05-19. Miġbur 2021-11-19.Manutenzjoni CS1: BOT: url-oriġinali status mhux magħruf (link)
- ^ "Universität Potsdam - Die Anna-Seghers-Home-Page". web.archive.org. 2007-06-23. Arkivjat mill-oriġinal fl-2007-06-23. Miġbur 2021-11-19.Manutenzjoni CS1: BOT: url-oriġinali status mhux magħruf (link)
- ^ "German Literature - Seghers". sites.google.com (bl-Ingliż). Miġbur 2021-11-19.