Boris Vasilievich Eduards

Boris Vasilievich Eduards
Ħajja
Twelid	Odessa, 27 Mejju 1860 (in Julian calendar), 6 Ġunju 1860
Nazzjonalità	Unjoni Sovjetika
Mewt	Birkirkara, 12 Frar 1924
Kawża tal-mewt	kawżi naturali (puplesija)
Edukazzjoni
Alma mater	Grekov Odesa Art school (en)
Lingwi	Russu
Għalliema	Luigi Iorini (en)
Okkupazzjoni
Okkupazzjoni	skultur
Xogħlijiet importanti	Peter I Monument in Taganrog (en) ; Bust of Pushkin in Kharkiv (en)

Boris Wassiljewitsch Eduards (6 ta' Ġunju 1860 f'Odessa – 12 ta’ Frar 1924 f'Birkirkara), magħruf ukoll bħala Boris Edwards, kien skultur u xandar Russu.^[1]^[2]

Ħajja[immodifika | immodifika s-sors]

Il-bużnannu ta’ Edward kien l-ewwel kmandant Ingliż tal-fortizza ta’ Ġibiltà, maqbuda fl-1704. In-nannu wasal Odessa bi flotta żgħira u bena kumpanija kummerċjali kbira. In-nanna kienet mara Spanjola minn Grenada. Ommu kienet mill-familja Kossakka Maximowitsch. Missieru kellu negozji f'Odessa dan falla meta Boris kellu 9 snin. Iċ-ċkejken Eduards kellu jħalli l-iskola minħabba nuqqas ta’ riżorsi għall-miżati tal-iskola u mar jaħdem f’laboratorju tal-kimika. Iktar tard beda jagħmel is-serraturi f’fabbrika.^[2]

Bl-għajnuna tal-qraba tiegħu, Eduard ġie aċċettat fil-grupp ta' studenti bla ħlas fl-Iskola tal-Arti ta' Odessa mwaqqfa fl-1865, fejn id-direttur kien Francesco Morandi. Huwa attenda mill-1876 sal-1881.^[2] L-għalliem tiegħu kien Luigi Iorini, gradwat mill-Accademia di Belle Arti di Brera ta’ Milan. Eduards irċieva medalji għax-xogħolijiet tal-arti tiegħu bħala student. Wara dan beda jistudja fl-Akkademja Imperjali tal-Arti (IACh) f'San Pietruburgu, iżda telaq fl-1883 minħabba problema b'saħħtu.^[2]

Eduards għamel skulturi fil-ġibs u t-tafal u aktar tard ukoll fl-irħam fl-istudju tiegħu fid-dar tiegħu f'Odessa. Għallem ukoll fl-iskola tal-arti. Fl-1888 issemma bħala Artist Klassiku 3 mill-IACh għax-xogħol tiegħu fil-wirja annwali tal-IACh.

Eduards kien interessat fix-xogħol fil-bronż. Huwa vvjaġġa lejn Franza u l-Italja fl-1889–1890, studja f'Pariġi fl-Académie Julian u ħadem incognito fil-funderiji Ferdinand Barbediennes u f'funderiji Taljani biex jitgħallem it-tekniki tal-fundar.^[2] Lura f'Odessa, waqqaf funderja żgħira fid-dar tiegħu. Fl-1891 ħoloq il-Monument lil Oleksandr Pol, li tpoġġa ħdejn il-funderija tal-ħadid ta’ Gdantsevka fi Krivoy Rog, iżda dan inqered mill-vandali fl-1908.

Meta fl-1892 id-duma tal-belt ta' Odessa approvat il-proġett tal-perit Yuri Dmitrenko għall- Monument ta' Katarina b'tifkira tal-fundatriċi ta' Odessa Katrina II, u l-ajjutanti tagħha José de Ribas, François Sainte de Wollant, Grigori Potemkin u Platon Zubov,^[3] Eduards kien involut fit-twettiq tal-proġett. Fl-1893, wara r-rapport tal-Ministru tal-Intern, dan il-proġett ingħata l-approvazzjoni imperjali. L-ewwel ġebla tqiegħdet fl-1894. Mikhail Popov skolpa l-iskulturi tal-monument. Eduards wettaq il-bini tal-monument u x-xogħol tal-bronż ma' Leopoldo Menzione. Il-monument fuq Pjazza Katarina f'Odessa tlesta f'għeluq il-100 anniversarju fl-1900. Ġie inawgurat fl-anniversarju tal-mewt ta' Alexander Suvorov.^[3] Wara r-Rivoluzzjoni ta’ Frar fl-1917, il-monument ġie mgħotti u żarmat wara r-Rivoluzzjoni ta’ Ottubru fl-1920. L-istatwi tal-ajjutanti ta' Katarina II tpoġġew fil-mużew, filwaqt li l-istatwa ta’ Katerina nqerdet parzjalment. Fl-anniversarju tar-rewwixta tal-baħrin tal- battalja Potemkin, twaqqaf monument għar-rewwixta tal-baħrin fl-istess post. Wara l-isforzi inizjali bla suċċess ta' Ilya Glazunov, il-kunsill tal-belt ta' Odessa iddeċieda li jerġa' jibni l-monument ta' Katarina fl-1995, iżda dan il-President tal- Ukraina, issa indipendenti, Leonid Kuchma ma kkoperax biex dan isir fil-pront. Fl-2006, taħt is-suċċessur ta' Kuchma, Viktor Yushchenko, l-awtoritajiet ta' Odessa reġgħu bnew il-Monument ta' Katarina, fis-27 ta’ Ottubru 2007.^[4]

Fl- Almanak Russu Ġdid tal-1896, Eduards introduċa lilu nnifsu b’reklam bħala skultur-artist mal-ewwel studio tan-Nofsinhar tar-Russja għall-arti u skulturi kummerċjali. Bis-saħħa ta' dan huwa sar magħruf għall-ħafna monumenti tiegħu.

Eduards ħoloq monument ta' Suvorov għall-belt ta' Ochakiv.^[5] Fil-ħarifa tal-1905, l-iskultura ġiet mgħobbija fuq pjattaforma tal-injam speċjali fil-port ta' Odessa għat-trasport lejn Ochakiv. B'rabta mal-avvenimenti rivoluzzjonarji ta' dak iż-żmien wara r -rivoluzzjoni tal-1905, il-pjattaforma tal-injam ingħatat in-nar, u wara l-iskultura ddewbet. Eduards ħoloq skultura ġdida bi spejjeż tiegħu, biex il-monument ġie inawgurat fl-1907 fl-okkażjoni tal-120 anniversarju tal-anniversarju tar-rebħa ta' Suvorov fil-Gwerra Russo-Torka 1787–1792 fil-Fortizza ta' Kinburn kontra t-truppi Ottomani. Mudell ta' dan il-monument jinsab fil- Mużew Suvorov ta' San Pietruburgu.^[6] Għall-monument, Eduard ingħata l-Ordni ta’ San Vladimir IV, klassi eċċellenti.

Flimkien ma' Marius Butunoiu, Eduards ħoloq monument ta' Suvorov f'isem is-Soċjetà Storika Militari Imperjali, li twaqqaf fir-raħal Rumen ta' Dumbrăveni, Kontea ta' Vrancea, fix-Xmara Râmnicul Sărat fl-okkażjoni tar-rebħiet ta' Suvorov fil-battalji ta' Focșani u fi Rimnik f’Novembru 1913 fil-preżenza tal-kummissjonijiet militari Russi u Rumeni u l-poeta Alexandru Vlahuță. Matul l-Ewwel Gwerra Dinjija, l-istatwa ta' Suvorov u u l-pedestal tagħha ġew żarmati mir-Russi u ttieħdu f'Odessa, biex aktar tard jiġu installati f'Izmail^[7] fl-1949, fl-okkażjoni tal-160 anniversarju, mill-Kummissjoni għall-Monumenti Storiċi u tal-Arti tal-Akkademja Rumena. Fl-1950 il-villaġġ ta' Dumbrăveni ngħata l-isem ġdid ta' Suvorov.^[8]

Eduards kellu wirjiet ta' xogħolu stess f'Odessa fl-1885, 1887 u 1899.^[2] Ħa sehem fil-Wirja Dinjija ta' Pariġi fl-1900. L-aħħar wirja tiegħu saret fl-1918 fl-Iskola tal-Arti ta’ Odessa.

Matul il- Gwerra Ċivili Russa, Eduards telaq minn Odessa fl-1919 u stabbilixxa ruħu fil-Belt Valletta f'Malta, fejn għex f'kundizzjonijiet ħżiena.^[9] Fost l-aktar xogħolijiet promienti tiegħu, f'Malta ħoloq il-monument funerarju fuq il-qabar tal-vittmi tas-Sette Gunio.^[9]

Huwa baqa’ attiv, ħoloq monumenti funerarji, skulturi u medaljuni. Huwa esebixxa x-xogħlijiet tiegħu fil-wirjiet annwali tal-arti f’Malta. Fl-1923 bagħat xi xogħlijiet għall-Wirja Kolonjali f'Londra.^[2]

Sar membru onorarju tas-Soċjetà Maltija tal-Arti, Manifatturi u Kummerċ fl-1924.

Erba' skulturi ta' Eduard jinstabu fil-Mużew Russu ta' San Pietruburgu.

Ħajja privata[immodifika | immodifika s-sors]

Eduard kien miżżewweġ lill-Prinċipessa Tatjana Ukhtomskaya, iżda huma sseparaw fl-1902. Eventwalment iddivorzjaw u hu baqa’ jieħu ħsieb uliedhom, li mietu fl-1922 u fl-1923. Eduards kien iħobb lill -, li minnha kien separat matul l-Ewwel Gwerra Dinjija. Fl-1921 Eduards iżżewweġ lil Ġermaniża Rosa Raisch f'Wiesbaden fil-Knisja Ortodossa Russa.^[2]

Miet b’apoplessija, fit-12 ta’ Frar 1924, fid-dar tiegħu f'Birkirkara u ndifen fiċ-Ċimiterju Ta’ Braxia fil-Pietà. Martu u bint oħtu Lidia, Assia, telqu minn Malta lejn Amburgu fil-Ġermanja fit-30 ta’ Ġunju 1924.^[9]