Alziro Bergonzo
| Alziro Bergonzo | |
|---|---|
| Ħajja | |
| Twelid | Bergamo, 30 Diċembru 1906 |
| Nazzjonalità |
Italja Renju tal-Italja |
| Mewt | Milan, 22 Mejju 1997 |
| Edukazzjoni | |
| Alma mater | Università Politeknika ta' Milan |
| Lingwi | Taljan |
| Okkupazzjoni | |
| Okkupazzjoni |
arkitett pittur |
Alziro Bergonzo (30 ta’ Diċembru 1906 – 22 ta’ Mejju 1997) kien perit u pittur Taljan. L-istil primarju tiegħu kien Stile Littorio razzjonalizzat.[1]
Huwa kien iben Luigi Bergonzo, gradwat fl-inġinerija minn Berna li kien mar jgħix Bergamo fil-bidu tas-snin 1900. Studja fil-Liceo Sarpi, qabel ma rreġistra fil-Fakultà tal-Arkitettura fl-Università Politeknika ta’ Milan fl-1925, fejn iltaqa’ ma’ Franco Albini u Giancarlo Palanti . L-istudji tiegħu ġew interrotti mis-servizz militari, iżda huwa ggradwa fl-1933.
Ħadem fl-istudjo stabbilit ta’ missieru, li għenitu jsir jaf direttament professjonisti u artisti oħra rinomati fil-qasam tad-dekorazzjoni. Ġiet innotata l-kwalità tax-xogħol bikri tiegħu u beda jirċievi kummissjonijiet minn diversi klijenti pubbliċi u privati, ħafna drabi f'Bergamo.
Meta faqqgħet it-Tieni Gwerra Dinjija, huwa mexxa l-istudjo tiegħu lejn Ruma, fejn ipparteċipa fil-kompetizzjoni tal-UE42 u kkollabora ma' Luigi Moretti għall-Foro Italico.
Wara l-gwerra, tneħħa mir-reġistru professjonali għal raġunijiet politiċi, iżda fl-1946 reġa' ddaħħal u rebaħ kompetizzjoni għal-Lido di Venezia. Ix-xogħol ta' wara l-gwerra ta' Bergonzo jinkludi l-Casa Trussardi f'Bergammo, it-Teatru Manzoni f'Milan, xogħlijiet tal-port fl-Arabja Sawdija, u teatru fil-Kajr. Huwa ddisinja wkoll ir-raba’ Bieb il-Belt tal-Belt Valletta, Malta f’nofs is-snin sittin.[1]
Wara li ddisinja bosta xogħlijiet pubbliċi, Bergonzo beda jaħdem biss għall-klijenti privati, fl-istess ħin jiddedika ftit mill-ħin tiegħu għall-pittura, speċjalment fl-aħħar ftit snin ta’ ħajtu. Miet f’Milan fl-1997, ftit wara l-ftuħ tal-aħħar xogħol ewlieni tiegħu, il-Piazza della Libertà l-ġdida f’Bergamo.[2]
Xogħlijiet
[immodifika | immodifika s-sors]
- Hotel Franceschetti, passo Presolana (1929)
- Casa Pellegrini, Bergamo (1932–33)
- Casa del Balilla, Bergamo (1932)
- Funtana ta Porta Nuova, Bergamo (1935)
- Colonia elioterapica, Palazzolo sull'Oglio (1935–36)
- Casa del Fascio, Caravaggio (1935–37)
- Casa del'Opera Nazionale Balilla (issa Auditorium Modernissimo), Nembro (1936)
- Casa Littoria (issa Casa della Libertà), Bergamo (1937–40)
- Municipio, Palazzo Italo Balbo, Nembro (1940)
- Torre dei Venti, casello autostradale di Bergamo (1940–41)
- Casa Trussardi, Bergamo alta (1945)
- Teatro Manzoni, Milan (1946–50)
- Palazzo dei congressi, Stresa (1956–57)
- Fabbrika tat-tessuti Reggiani divisione (estensjoni), Bergamo (1957–66)
- Chiesa dei Tre Martiri, Rimini
- Ir-Raba’ Bieb tal-Belt, Valletta, Malta (1964–65)
-
Funtana ta' Porta Nuova, Bergamo, 1935 -
Estensjoni tal-fabbrika tat-tessuti Reggiani divisione, Bergamo, 1954-57 (ritratt ta'Paolo Monti) -
Palazzo Congressi,Stresa, 1956–57 -
Knisja ta' Sant'Antonio, piazza Tre Martiri, Rimini, 1963
.jpg)
Referenzi
[immodifika | immodifika s-sors]- ^ a b Muscat, Mark Geoffrey (2016). "The Fascist Interlude and Stile Littorio". Maltese Architecture 1900–1970: Progress and Innovations. Valletta: Fondazzjoni Patrimonju Malti. pp. 58–60. ISBN 9789990932065.
- ^ Vitali, P. (2011). "Dinamico rigore di volumi. Ampliamento della Reggiani divisione Tessile a Bergamo". ARK 6: 8–11 (bit-Taljan). Miġbur 2024-10-18.
