Claudine Picardet

Minn Wikipedija, l-enċiklopedija l-ħielsa
Claudine Picardet
Ħajja
Isem propju Claudine Poullet
Twelid Dijon, 7 Awwissu 1735
Nazzjonalità Franza
Mewt Pariġi, 4 Ottubru 1820
Familja
Konjuga/i Claude Picardet (en) Translate  (1755 -  1794)
Louis-Bernard Guyton de Morveau (en) Translate  (1798 -  1816)
Edukazzjoni
Lingwi Franċiż
Ingliż
Ġermaniż
Taljan
Okkupazzjoni
Okkupazzjoni kimiku
mineraloġist
meteorologu
traduttur

Claudine Picardet (xebba Poullet, imbagħad Guyton de Morveau) twieldet fis-7 ta' Awissu 1735 u mietet fl-4 ta' Ottubru 1820. Hija kienet xjentista tal-kimika, mineraloġista, meteoroloġista u traduttriċi xjentifika. Picardet tispikka fost ix-xjentisti tal-kimika Franċiżi tal-aħħar tas-seklu tmintax għat-traduzzjonijiet estensivi tagħha  dwar il-letteratura xjentifika. Ittraduċiet mill-Iżvediż, l-Ingliż, il-Ġermaniż u t-Taljan għall-Franċiż. Picardet hi magħrufa wkoll għat-traduzzjonijiet ta' tliet kotba u eluf ta' paġni ta' xogħlijiet xjentifiċi, li ġew ippubblikati u ċċirkulati f'forma ta' manuskritt. Ospitat laqgħat xjentifiċi u letterarji f'Dijon u f'Pariġi, u kienet parteċipanta attiva fil-kollezzjoni ta' data meteroloġika. Hija għenet sabiex tistabbilixxi Dijon u Pariġi bħala ċentri xjentifiċi. Dan wassal għat-tixrid tal-għarfien xjentifiku matul perjodu kritiku fir-rivoluzzjoni kimika.

Traduzzjoni[immodifika | immodifika s-sors]

Picardet ittraduċiet eluf ta' paġni ta' xogħlijiet xjentifiċi li ħafna minnhom kienu miktuba mix-xjentisti ewlenin ta' dak iż-żmien. Ittraduċiet testi minn diversi lingwi li mbagħad ġew ippubblikati bil-Franċiż.  Xogħolha jista' jiġi meqjus fil-kuntest tat-tranżizzjoni fit-traduzzjoni xjentifika li tbiegħdet minn dik ta' "tradutturi solitarji".[1]

Minħabba d-domanda għal traduzzjonijiet ta' testi xjentifiċi, partikolarment fl-oqsma tal-kimika u l-mineraloġija, Claudine Guyton de Morveau mexxiet gruppi ta' tradutturi fl-Akkademja ta' Dijon u l-Bureau de traduction de Dijon. Dawk konċernati f'din l-"intrapriża kollettiva"[1] kienu jeħtieġu konnessjonijiet lokali u internazzjonali sabiex jakkwistaw ix-xogħlijiet oriġinali li kienu diġà stampati. Barra minn dan, kienu jeħtieġu wkoll għarfien lingwistiku u xjentifiku biex jiżviluppaw u jivvalidaw il-preċiżjoni tat-traduzzjonijiet tagħhom. Minbarra x-xogħol lingwistiku tat-traduzzjoni, wettqu esperimenti fil-laboratorju biex jirreplikaw l-istruzzjonijiet esperimentali u jikkonfermaw ir-riżultati osservati. Dawn l-osservazzjonijiet mineraloġiċi dwar il-materjalità, bħall-kulur, ir-riħa u l-forma tal-kristalli saru sabiex jikkonfermaw l-informazzjoni fattwali mogħtija fit-test oriġinali.[1]

Il-grupp tal-Akkademja ta' Dijon kellu "rwol ta' pijunier"[1]  sabiex ix-xogħol ta' xjenzati barranin ikun disponibbli fi Franza. Xi traduzzjonijiet ġew ippubblikati f'kotba u ġurnali, filwaqt li oħrajn ġew iċċirkolati bħala kopji ta' manuskritti fi ħdan komunitajiet xjentifiċi u soċjali. Barra minn hekk, ġew ippreżentati esperimenti waqt lekċers u dimostrazzjonijiet pubbliċi. Claudine Picardet kienet l-unika membru fil-grupp li mhux akkademika, l-unika mara, u kienet aktar prolifika minnhom kollha. Kienet ukoll l-unika traduttriċi fil-grupp li ħadmet b'ħames lingwi u l-unika waħda li ppubblikat f'ġurnali oħra minbarra l-Annales de chimie. Dan il-ġurnal ġie stabbilit fl-1789 minn Guyton de Morveau, Antoine Lavoisier, Claude Louis Berthollet u oħrajn. Minn Jannar 1789, ir-regoli tal-bord editorjali ddikjaraw li t-tradutturi kellhom jitħallsu fl-istess ilma tal-awturi.[1]

Kittieba oħra, ngħidu aħna Claude-Nicolas Amanton, taw il-mertu ta' xogħlijietha lill-membri oħra fil-grupp. Madanakollu, l-istudjuż Patrice Bret iqis dan il-kumment bħala ħrafa misoġinista u metaforika. Fil-fatt, dan il-kumment jista' jiġi kontradett minn attribuzzjonijiet li jinsabu f'xogħlijiet ippubblikati u f'evidenza oħra.[1]

Referenzi[immodifika | immodifika s-sors]

  1. ^ a b ċ d e f Bret, Patrice (2016-04-02). "The letter, the dictionary and the laboratory: translating chemistry and mineralogy in eighteenth-century France". Annals of Science (bl-Ingliż). 73 (2): 122–142.