Rule, Britannia!

Minn Wikipedija, l-enċiklopedija l-ħielsa
"Rule, Britannia!"

Interpretata mill-United States Army
"Rule, Britannia!"

Ċilindru fonografiku rrekordjat minn Albert Farrington fl-1914 għal Edison Records
Problemi fis-smigħ ta' dawn il-fajls? Ara l-għajnuna fuq il-medja.

"Rule, Britannia!" hija għanja patrijottika Brittanika, li toriġina mill-poeżija tal-1740 "Rule, Britannia" ta' James Thomson u mużikata minn Thomas Arne fl-istess sena.[1] Hija l-aktar assoċjata b'mod dirett mar-Royal Navy, iżda tintuża wkoll mill- Armata Brittanika.[2] 

Alfred[immodifika | immodifika s-sors]

Il-kanzunetta kienet oriġinarjament in-numru mużikali finali f'Alfred ta' Thomas Arne, masque dwar Alfred il-Kbir, miktuba flimkien minn James Thomson u David Mallet u esegwita għall-ewwel darba f'Cliveden, id-dar fil-kampanja ta' Frederick, Prinċep ta' Wales, fl-1 ta' Awwissu 1740.[3]

L-ewwel paġna ta' edizzjoni tal-1890s tal-partitura
It-tieni paġna

Ix-xogħol kien inizjalment imfassal biex jikkommemora l-aċċessjoni tan-nannu ta' Frederick George I u l-għeluq snn il- Prinċipessa Awgusta.[4]

Lirika[immodifika | immodifika s-sors]

Din il-verżjoni hija meħuda minn The Works of James Thomson by James Thomson, Ippubblikat 1763, Vol II, p. 191, li jinkludi t-test kollu ta' Alfred .

When Britain first, at Heaven's command
Arose from out the azure main;
This was the charter of the land,
And guardian angels sung this strain:
"Rule, Britannia! rule the waves:
"Britons never will be slaves."
The nations, not so blest as thee,
Must, in their turns, to tyrants fall;
While thou shalt flourish great and free,
The dread and envy of them all.
"Rule, Britannia! rule the waves:
"Britons never will be slaves."
Still more majestic shalt thou rise,
More dreadful, from each foreign stroke;
As the loud blast that tears the skies,
Serves but to root thy native oak.
"Rule, Britannia! rule the waves:
"Britons never will be slaves."
Thee haughty tyrants ne'er shall tame:
All their attempts to bend thee down,
Will but arouse thy generous flame;
But work their woe, and thy renown.
"Rule, Britannia! rule the waves:
"Britons never will be slaves."
To thee belongs the rural reign;
Thy cities shall with commerce shine:
All thine shall be the subject main,
And every shore it circles thine.
"Rule, Britannia! rule the waves:
"Britons never will be slaves."
The Muses, still with freedom found,
Shall to thy happy coast repair;
Blest Isle! With matchless beauty crown'd,
And manly hearts to guard the fair.
"Rule, Britannia! rule the waves:
"Britons never will be slaves."  

"Married to a Mermaid"[immodifika | immodifika s-sors]

Fl-1751 Mallet reġa' uża l-kliem ta' "Rule, Britannia!", ħalla barra tlieta mis-sitt strofi oriġinali u żied tliet oħrajn ġodda minn Lord Bolingbroke, biex jifforma l-ritornell ripetut tal-kanzunetta komika "Married to a Mermaid". Dan sar popolari ħafna meta Mallet ipproduċa l-masque tiegħu Britannia fid-Drury Lane Theatre fl-1755.[5]

Married to a Mermaid tirrakkonta l-istorja ta’ żagħżugħ, f’xi verżjonijiet baħri jew bidwi, li jaqa’ l-baħar minn fuq vapur u jispiċċa jiżżewweġ ma’ sirena, u wara jitla' mill-baħar u jgħid addio lil sħabu u l-kaptan tal-vapur. Hija kanzunetta tradizzjonali tal-baħrin u esegwita regolarment minn korijiet, u l-lirika tagħha għandha ħafna verżjonijiet. Verżjoni miktuba, komposta u esegwita minn Arthur Lloyd għandha dawn il-kliem:[5]

'Twas on the deep Atlantic,
Midst Equinoctial gales;
This young farmer fell overboard
Among the sharks and whales;
He disappeared so quickly,
So headlong down went he,
That he went out of sight
Like a streak of light
To the bottom of the deep blue sea.
Singing Rule Britannia,
Britannia rules the waves
Britons never, never, never shall be slaves...
We lowered a boat to find him,
We thought to see his corse,
When up to the top he came with a bang,
And sang in a voice so hoarse,
'My comrades and my messmates,
Oh, do not weep for me,
For I'm married to a mermaid,
At the bottom of the deep blue sea.'
Singing Rule Britannia,
Britannia rules the waves
Britons never, never, never shall be slaves...
He said that as he went down,
Great fishes he did see;
They seemed to think as he did wink,
That he was rather free.
But down he went so quickly,
Saying, Tis all up with me,'
When he met a lovely mermaid
At the bottom of the deep blue sea.
Singing Rule Britannia,
Britannia rules the waves
Britons never, never, never shall be slaves...
She came at once unto him,
And gave him her white hand,
Saying, 'I have waited long, my dear,
To welcome you to land.
Go to your ship and tell them,
You'll leave them all for me;
For you're married to a mermaid
At the bottom of the deep blue sea.'
Singing Rule Britannia,
Britannia rules the waves
Britons never, never, never shall be slaves...
The wind was fair, the sails set,
The ship was running free;
When we all went to the captain bold,
And told what we did see.
He went unto the ship's side,
And loudly bellowed he,
'Be happy as you can, my man,
At the bottom of the deep blue sea.'
Singing Rule Britannia,
Britannia rules the waves
Britons never, never, never shall be slaves.

  Ir-ritornell ta' Rule, Britannia! kultant jitkanta hekk:

Singing Rule Britannia,
Britannia rules the waves
Britons never, never, never shall be
Married to a mermaid
At the bottom of the deep blue sea

F'din il-kanzunetta, "Married to a mermaid" hija ppronunzjata bħala "marry-i-ed to a mer-may-ed", u "captain" bħala "cap-i-tain". Xi verżjonijiet jissostitwixxu "broad Atlantic'" għal "deep Atlantic".


Simboliżmu[immodifika | immodifika s-sors]

"Regola, Britannia!" malajr żviluppat b'mod indipendenti u separat mill-masque li kienet tifforma parti minnha. Instemgħet għall-ewwel darba f'Londra fl-1745 u kisbet popolarità mill-ewwel. Malajr saret magħruf sew, tant li Handel ikkwotaha fl- Oratorju tal-Okkazzjoni tiegħu fis-sena ta’ wara. Handel uża l-ewwel frażi bħala parti mill-aria tas-sopran tat tieni att, "Prophetic visions stike my eye" ("Viżjonijiet profetiċi jolqtu għajni"), meta s-sopran tkantaha bil-kliem "War shall cease, welcome peace!" ("Il-gwerra għandha tieqaf, merħba 'l-paċi!") [6] Il-kanzunetta ġiet maqbuda mill-Ġakobini, li bidlu l-kliem ta' Thomson għal verżjoni favur il-Ġakobini.[7]

Skont Armitage[8] "Rule, Britannia" kienet l-espressjoni l-aktar dejjiema għall-konċepiment tal-Gran Brittanja u l-Imperu Brittaniku li ħarġu fis-snin tletin tas-seklu l-tmintax, "ibbażati fuq taħlita ta' merkantiliżmu adulterat, ansjetà nazzjonalista u fervur libertarjan". Huwa jqabbel il-kanzunetta ma' On the Idea of a Patriot King (1738) ta' Bolingbroke, miktuba wkoll għaċ-ċirku privat ta' Frederick, Prinċep ta' Wales, li fiha Bolingbroke kien "qajjem l-ispettru ta' armati permanenti li jistgħu jinbidlu kontra nies Brittaniċi aktar milli l-għedewwa tagħhom.” [9] Għalhekk il-qawwa navali Brittanika tista’ tiġi mqabbla mal-libertà ċivili, peress li nazzjon gżira b’flotta b’saħħitha biex tiddefendiha seta’ jaffordja li jeħles minn armata permanenti li, minn żmien Cromwell, kienet meqjusa bħala theddida u sors ta’ tirannija.

Fiż-żmien li dehret, il-kanzunetta ma kinitx ċelebrazzjoni ta’ stat eżistenti ta’ affarijiet navali, iżda eżortazzjoni. Għalkemm ir- Repubblika Olandiża, li fis-seklu 17 ppreżentat sfida kbira għall-qawwa tal-baħar Ingliża, ovvjament kienet qabżet il-quċċata tagħha sal-1745, il-Gran Brittanja kienet għadha ma "ħakmitx il-mewġ", għalkemm, peress li nkitbet matul il- Gwerra ta' Widnet Jenkins, jista’ jiingħad li l-kliem jirreferi għall-allegata aggressjoni Spanjola kontra bastimenti merkantili Brittaniċi li kkawżaw dik il-gwerra. L-aqwa żmien għar-Royal Navy kien għadu ġej u kien fadal ftit biex issir forza dominanti bla kontestazzjoni fuq l-oċeani. Il-kliem ċajtier jew ħafif ta’ nofs is-seklu 18 ħa sinifikat sostanzjali u patrijottiku sa tmiem is-seklu 19.

Britannia rule the waves: pjanċa dekorata magħmula f'Liverpool madwar 1793–1794 (Musée de la Révolution française).

"Rule, Britannia!" spiss jinkiteb sempliċiment bħala "Rule Britannia", u tħalla barra kemm il-virgola kif ukoll il-marka tal-esklamazzjoni, u b'hekk, billi tbiddel il-punteġġjatura tbiddel l-interpretazzjoni tal-lirika tal-għanja. Richard Dawkins jirrakkonta fil-ktieb tiegħu tal-1976 The Selfish Gene li l-esklamazzjoni ripetuta "Rule, Britannia! Britannia, rule the waves!" ħafna drabi hija kantata bħala "Rule, Britannia! Britannia rules the waves!", li tbiddel it-tifsira tal-għanja. Din iż-żieda tal-ittra "s" terminali hija eżempju ta' meme li jaħdem.[10]

Maurice Willson Disher jinnota li l-bidla minn "Britannia, rule the waves" għal "Britannia rules the waves" seħħet fl-era Vittorjana, fi żmien meta l-Ingliżi ħakmu l-ibħra tad-dinja u ma kellhomx aktar bżonn jiġu eżortati biex jaħkmuhom. Disher jinnota wkoll li l-Victorjani bidlu "will" għal "shall" fil-vers "Britons never shall be slaves".[11]

Il-kanzunetta assumiet sinifikat akbar fl-1945 fi tmiem it-Tieni Gwerra Dinjija meta ndaqq fil-konsenja ċerimonjali tal-armata imperjali Ġappuniża f'Singapore. Banda militari magħmula minn mużiċisti ta' forzi armati Awstraljani, Brittaniċi u Amerikani daqqet dan l-innu hekk kif il-Kmandant Alleat Suprem Louis Mountbattenwasal fl-post.[12]

"Rule, Britannia!" (f'arranġament orkestrali minn Sir Malcolm Sargent) huwa tradizzjonalment esegwit fl-aħħar serata tal-Proms tal-BBC, normalment b'solista mistieden (artisti matul is-snin jinkludu lil Jane Eaglen, Bryn Terfel, Thomas Hampson, Joseph Calleja, u Felicity Lott). Dejjem kienet l-aħħar parti tal-Fantasia on British Sea Songs tal-1905 ta' Sir Henry Wood, ħlief li għal ħafna snin sal-2000, intuża l-arranġament Sargent. Madankollu, f’dawn l-​aħħar snin l-​inklużjoni tal-​kanzunetta u melodiji patrijottiċi oħra ġiet ikkritikata ħafna—notevolment minn Leonard Slatkin — u l-​preżentazzjoni ġiet emendata okkazzjonalment.[13] Għal xi snin il-prestazzjoni fl-aħħar serata tal-Proms reġgħet bdiet tuża l-arranġament oriġinali ta’ Sir Henry Wood. Meta Bryn Terfel interpretha fil-Proms fl-1994 u fl-2008 kanta t-tielet vers bil-Welsh. It-test huwa disponibbli fuq il-Wikipedija bil-Welsh.

Derivattivi mużikali[immodifika | immodifika s-sors]

Id-melodija ta' Arne ġiet użata minn, jew għall-inqas ikkwotata minn, ħafna kompożituri. Dawn huma ftit eżempji:

Il-melodija kienet it-tema għal sett ta' varjazzjonijiet għall-pjanu minn Ludwig van Beethoven (WoO 79)[14] u użaha wkoll f'"Wellington's Victory", Op. 91, u f'forma estratta u varjata fit-tieni moviment tas- Sonata għall-Pjanu Nru 24, Op. 78, "À Thérèse".

Il-mużika intużat għall-kanzunetta patrijottika Amerikana Rise Columbia.[15]

Richard Wagner kiteb overture ta' kunċert f'D maġġore bbażata fuq it-tema fl-1837 (WWV 42). Sussegwentement għamilha l-bażi tal-"Große Sonata" tiegħu għall-pjanu, Op. 4.

Ferdinand Ries jikkwota minnha f’“The Dream” (magħrufa wkoll bħala “Il sogno”) għall-pjanu, Op. 49, u kiteb Varjazzjonijiet fuq Rule Britannia għall-orkestra, Op. 116.

Johann Strauss I kkwota l-kanzunetta kollha kemm hi bħala l-introduzzjoni għall-valz tiegħu tal-1838 "Huldigung der Königin Victoria von Grossbritannien" (Omaġġ lir-Reġina Vittorja tal-Gran Brittanja), Op. 103, fejn jikkwota wkoll l-innu nazzjonali Brittaniku "God Save the Queen" fl-aħħar parti tal-valz.

L-organista-kompożitur Franċiż Alexandre Guilmant inkluda din il-melodia fil-Fantaisie sur deux mélodies anglaises tiegħu għall- orgni Op. 43, fejn jagħmel użu wkoll mill-kanzunetta "Home! Sweet Home!". Bl-istess mod, il-kompożitur Franċiż Alexandre Goria uża l-melodia bħala parti mis-<i id="mwAS4">Salut à la Grande Brétagne</i> tiegħu - Six airs anglese transcrite et variée, 1re. Suite Nru 8, Op. 44.

Arthur Sullivan ikkwota minn "Rule, Britannia!" f'mill-inqas tliet okkażjonijiet fil-mużika għall-operetti u opri komiċi tiegħu miktuba ma' W.S. Gilbert u Bolton Rowe. F'Utopia Limited, Sullivan uża aria minn "Rule, Britannia!" biex jenfasizzaw referenzi għall-Gran Brittanja. F'The Zoo (miktub ma' Rowe) Sullivan applika l-melodija ta' "Rule, Britannia!" f'mument li fih il-librett ta’ Rowe jikkwota direttament mill-marċ patrijottiku. Fl-aħħarnett, biex jiċċelebra l-ġublew tar-Reġina Vittorja fl-1887, Sullivan żied ritornell ta' "Rule, Britannia!" fil-final ta' HMS Pinafore, li kienet qed tidher mill-ġdid fit-Savoy Theatre. Sullivan ikkwota wkoll l-melodia fil-ballet tiegħu tal-1897 Victoria and Merrie England, li jirreleata mal-"istorja" tal-Ingilterra minn żmien id-Druids sal-Ġubilew tad-Djamanti ta' Vittorja, avveniment li l-ballet innifsu kien maħsub biex jiċċelebra.

Referenzi[immodifika | immodifika s-sors]

  1. ^ Scholes, Percy A (1970). The Oxford Companion to Music (tenth ed.). Oxford University Press. p. 897.
  2. ^ "Rule Britannia". The Britannia and Castle: Norfolk Section. 2002. Arkivjat minn l-oriġinal fl-22 November 2009. Miġbur 16 July 2015.
  3. ^ Scholes p. 897.
  4. ^ London Daily Post, 2 August 1740, cited in : 228–231. Ċitazzjoni journal għandha bżonn |journal= (għajnuna); |title= nieqes jew vojt (għajnuna)
  5. ^ a b Chartier, Roger. "Married To A Mermaid". Sailor Songs. Miġbur 26 October 2017.
  6. ^ Scholes p. 898
  7. ^ Pittock, Murray G. H (1994). Poetry and Jacobite Politics in Eighteenth-Century Britain and Ireland. Cambridge University Press. p. 83. ISBN 0-521-41092-4. "when royal Charles by Heaven's command, arrived in Scotland's noble Plain, etc"
  8. ^ Armitage, David (2000). The Ideological Origins of the British Empire. Cambridge University Press. p. 173.
  9. ^ Armitage, p.185
  10. ^ Dawkins, Richard (1989). The Selfish Gene. Oxford University Press. p. 324. ISBN 0-19-286092-5.
  11. ^ Disher, Maurice Willson. Victorian Song, Phoenix House, 1955.
  12. ^ Jackson, Ashley (2006). The British Empire and the Second World War (bl-Ingliż). A&C Black. p. 459. ISBN 9781852854171.
  13. ^ "Proms Conductor Derides Britannia". BBC News. 1 July 2002. Miġbur 3 April 2007.
  14. ^ Scholes (p. 898) says "Beethoven wrote piano variations on the tune (poor ones), and many composers who were no Beethovens have done the like".
  15. ^ "Rise Columbia". YouTube (bl-Ingliż).

Ħoloq esterni[immodifika | immodifika s-sors]

Miksub minn "https://mt.wikipedia.org/w/index.php?title=Rule,_Britannia!&oldid=301714"